Bugün öğrenciler 2018-2019 eğitim ve öğretim döneminin ilk karnesini alacaklar. Karne günleri hem öğrenciler ve hem de veliler için sıkıntılı günlerden biridir. Öğrenciler karnelerindeki düşük notlardan dolayı eleştirilecekleri korkusu içindedirler.

Aslında öğrenciyi değerlendiren karne, aslında bir ekip işi. Bu ekipte yalnız çocuklar değil, aileler, öğretmenler ve okulun kendisi de bulunuyor. Eğer çocuğun karnesinde bir başarısızlık varsa bunun nedenlerinin dikkatle incelenmesi gerekiyor.

Öğrencinin başarısızlığın okuldan mı, aileden mi, öğretmenden mi, çocukta olması muhtemel dikkat eksikliği gibi yapısal birtakım bozukluklardan mı yoksa çocuğun ruh dünyasında sıkıntı oluşturan bir takım psikolojik nedenlerden mi kaynaklandığının tespiti, başarısızlığın ortadan kaldırılmasının ilk adımı. 

Eğer ortada bir başarısızlık varsa bunun sadece çocuğa ait olmadığını da düşünmeliyiz. Çocukları düşük not alan anne ve babalarda kendilerini check etmelidir. Mesela eğitim süresi boyunca çocuğumun okul durumunu yakından takip ettim mi, çocuğumun derslerinde kendisine yeterince yardımcı oldum mu  gibi soruları kendimize sormalıyız.

Bunları yapmayan ve çocuğu ile ne duygusal ne de akademik olarak yeterince ilgilenmeyen anne ve babaların, dönem sonunda çocuğun karnesinde başarı eksikliği varsa bunda kendilerinin de payları olduğunu akılda tutmaları gerekiyor. Bu durumda olası çözüm yollarını araştırırken anne babanın kendi karnesine de bakması gerekiyor.

Bugün çocuklarımızın alacağı karneye  bu gözle bakacak olursak daha doğru ve akılcı bir yaklaşım içerisinde olacağımız kesindir. Karne her şey değildir. İkinci dönem birinci dönemdeki eksiklikleri giderme şansımız vardır. Öğrenci, okul ve aile üçgenini daha da derinleştirerek öğrencilerimizin başarısına katkıda bulunabiliriz.