Son zamanlarda kendime ‘İnsanlık öldü mü’ diye sık sık soruyorum. Birçok insandan da bu soruyu zaman zaman duyuyorum. Ölen sadece insanlık değil maalesef. Ekosistemdeki pek çok canlı türü de yok oluyor. Tüm dünyanın ekolojik dengesi bozuluyor. Kimin suçudur bu onu da siz tahmin edin…

Farkında mısınız bilmiyorum ama insanlık dediğimiz şeyin içi boşaldı. Boş bir kavram oluverdi. Birbirimize bazı nedenlerden dolayı güvenmiyoruz, saygı duymuyoruz. Hayallerimizi, umutlarımızı kaybediyoruz. “Her şey daha güzel olacak” diyemiyoruz. Vefa hakikaten İstanbul’da bir semt adı olmaktan öte gidemezken, başkalarının sorunlarıyla ilgilenmeme, sorumluluk duygusu, merhamet giderek yok oluyor. Birinci çoğul şahıs olamıyoruz bir türlü. Robotlaştık. Sorgulamıyor, sormuyor, yargılamıyoruz. Sloganlar bünyelerimizi ele geçirmiş durumda. Doğruyu falan attık bir köşeye…

Hatırlayan var mı aranızda insanlığı? Nasıl bir şeydi?

Lütfen bu kavramın yok olmasına müsaade etmeyelim ki ölmesin insanlık diyerek Martin Luther King’in şu sözleriyle yazımı tamamlıyorum: “Bu dünyada fakirlik olduğu sürece,bir milyar dolarım da olsa, hiç bir zaman kendimi zengin hissedemem. Milyonlarca insan hastalıktan ölürken, ben Mayo Kliniği’nden tam sağlam raporu da almış olsam, kendimi tümüyle sağlıklı hissedemem. Sen olman gerekeni olamadan, ben olmam gerekeni gerçekleştiremem. Bizim dünyamız böyle yaratılmıştır. Hiç kimse ya da ulus, kendisinin tamamıyla bağımsız olduğuyla övünemez. Biz birbirimize mecburuz.”