İstanbul Sanayi Odası tarafından, Türkiye’nin İkinci 500 Büyük Sanayi Kuruluşu listesi açıklandı. Konya’dan 14 firma listeye girdi. Listeye giren firmaları tebrik ediyorum. Konya daha fazla firmayla listede yer alacak potansiyele sahip bir şehir. İnşallah bu başarı diğer firmalara da ilham kaynağı olur.

Konya son dönemlerde ihracatta destan yazıyor. Açıklanan ihracat rakamları bir Konyalı olarak beni de ziyadesi ile memnun ediyor. Ayrıca savunma ve havacılık sanayinde de gelinen nokta oldukça sevindirici. Konya ‘tarım şehri’ kimliğinin yanı sıra ‘sanayi şehri’ de oldu. Bunlar memnuniyet verici gelişmeler. Bir de işin diğer tarafı var…

Koronavirüsün belki de tek iyi yönü işten çıkarma yasağının getirilmesi idi. Normalleşmenin başlaması ile birlikte işten çıkarma yasağı ve kısa çalışma ödeneği uygulamaları da sona erdi. Bu uygulamaların sona ermesi ile birlikte işten çıkarmaların başladığına dair duyumlar almaya başladım. Her türlü platformda ve her şartta emekçiyi, işçiyi, üreticiyi dilim döndüğünce, bilgim nispetinde savunmaya çalıştım. Çünkü emeğin kutsal olduğuna inanırım. Zorlu ekonomik şartlardan geçtiğimiz şu günlerde bir insanı işinden etmek, o insanı kaosa sürüklemek demek. Sadece kendisi değil, ailesi de mağdur oluyor. Okuttuğu çocuğun ya da çocukların psikolojileri de olumsuz etkileniyor. Bu durum ailelerin dağılmasına da zemin hazırlıyor.

İşinden olan bir kimse yeniden iş bulmakta oldukça zorlanıyor. Düzeni bozuluyor, bir daha toparlanamıyor. Bundan dolayı hangi sektör, hangi şirket olursa olsun, bir kişinin eğer hırsızlığı, yolsuzluğu yoksa, kurumuna zarar verdiği belgelendirilmiyorsa, o kişinin işten çıkarılması büyük bir vebaldir.

Sosyal devletlerde yaşayan vatandaşların iş ile ilgili bir sorunları yoktur. Sosyal devletlerde vatandaşlar çalışsa da çalışmasa da, geçineceği kadar ücret alır. Maalesef Türkiye’de durum pek de böyle değil. İşsizlik maaşı alabilmek için kaç tane kritere uymak zorundasınız. Dolayısıyla işini ve ekmeğini kaybeden insanın hiçbir geliri olmuyor.

Şöyle bir yaklaşım var ki çok yanlış; “Nasıl olsa salgın yasakları bitti, istediğimizi işten çıkarırız. Ekonomik gerekçeleri de öne süreriz”… İnsanları işten çıkarmak, adaletsizlik yaratır ve bunu derinleştirir. Sosyoekonomik sorunlara yol açar.

Buradan iş dünyasına bir çağrıda bulunmak istiyorum; Lütfen kimseyi eften püften, fındık kabuğunu doldurmayan sebeplerden dolayı işten çıkarmayın. Ekmeğinden, geleceğinden etmeyin. Günahı, vebali büyük.

Devletimizin özellikle özel sektörde işten çıkarma dalgası büyümeden gerekli adımları atması gerekir. Çok geç olmadan…

Kalın sağlıcakla…