Şeker fabrikalarının özelleştirileceği haberleri ile hem geçmişten bazı pencereler açıldı ve hem de içimde bir burukluk meydana geldi. Nasıl gelmesin ki. Rahmetli babam 1954 yılında kurulan Konya Şeker Fabrikasının ilk işçilerinden biri idi. Konya Şeker Fabrikasının benim ve kardeşlerimin hayatında çok önemli bir yeri vardır.

Etrafı kavak ağaçları ile çevrili Konya Şeker Fabrikası, hayatımızın hep ilklerini yaşattı bize.

Sadece benim değil Konya’da bir çok kişinin hayatı şeker fabrikası ile birlikte değişti.Konya  Şeker Fabrikasının anıları hangimizde yok ki.

Şeker işleme zamanı yani kampanya zamanında bir çok kişinin işe girdiği Konya Şeker Fabrikasında, diğer zamanlarda da bakım için işe girip evine ekmek götüren binlerce kişi vardır. Konya Şeker Fabrikasının evreleri hepimizin hayatında derin izler bırakmıştır.

Genç oğlanlar pancar parasında nişanlandı, düğün etti. Genç kızlar pancar parasında gelin oldu. Çocuklar pancar parası ile sünnet oldu. Hayatımız o kadar şekerle iç içeki, Biz çocuklar  kampanya zamanının bitmesini dört gözle bekleriz. Kampanya döneminde 12 saat çalışan babamız, kampanyanın bitiminde bizim olurdu ancak.

Konya Şeker Fabrikasında kampanya dönemi büyük şölen olur ve o zamanın en meşhur sanatçısı Rahmetli Ahmet Özdemir sahne alırdı. Hepimiz o günü iple çekerdik. Bir de Fabrika lokantasında Pazar günleri alt yazılı film seyrederdik. Daha Türkiye’de alt yazılı film nedir bilinmezken Konya Şeker Fabrikası mensupları Pazar günleri bu filmleri seyrederdi.

 Şeker fabrikası her çalışanına kampanya döneminin ardından bir çuval şeker verirdi. Bu anda hepimiz çok sevinir, fabrika ve yöneticilerine minnet duygularımızı bildirirdik. İlk lokanta deneyimimiz ve ilk servis aracı deneyimimiz yine Konya Şeker Fabrikası ile oldu.

Şeker Mahallesi, Selçuk Mahallesi ve Şeker Murat Mahallesinde oturan bizler için Konya Şeker Fabrikası’nın önemi ve değeri çok fazladır. Şeker fabrikasının parası ile büyümüş bir nesiliz. Şimdi şeker fabrikalarının özelleştirilmesi denilince aklıma anılar geldi işte.