Son yıllarda, teknoloji hayatımızın her alanına girmiş durumda. Dijitalleşme, iş dünyasında, eğitimde, sağlıkta ve hatta sosyal ilişkilerde temel bir değişim yaratıyor. Ancak, dijital dönüşümün hızla ilerlemesiyle birlikte, insan faktörünün bu sürece nasıl entegre edileceği sorusu her zamankinden daha önemli hale gelmiş durumda. Teknolojinin sağladığı fırsatlar, her şeyin daha hızlı, verimli ve erişilebilir olmasını sağlarken, bu gelişmelerin bir yan etkisi de insan odaklı değerlerin kaybolmaya başlaması. Akıllı telefonlardan yapay zekaya kadar birçok yenilik, işlerimizi kolaylaştırsa da, aynı zamanda insanın içsel dünyasını da etkiliyor. Sosyal medya, kişisel verilerin hızla depolanması ve yapay zekanın karar mekanizmalarında rol alması, birçok insana "özel" hislerini kaybettikleri bir dünya sunuyor. Dijital dönüşümün pozitif etkileri göz ardı edilemez. Eğitim alanında, pandemi sürecinde online eğitimle birlikte öğretim yöntemleri farklı bir boyut kazandı. Uzaktan çalışmanın yaygınlaşması, ofis kavramını yeniden şekillendirdi. Sağlıkta, dijital sağlık hizmetlerinin erişilebilirliği arttı ve bu, dünya çapında pek çok hayat kurtardı. Ancak, tüm bu yenilikler bir noktada "insan faktörünü" göz ardı etmemize neden oluyor. Teknolojiyle birlikte, duygusal zeka ve insani değerlerin öneminin giderek daha fazla farkına varmamız gerekiyor. İnsanlar sadece iş gücü ya da veri değil, aynı zamanda düşüncelerini, duygularını ve hayal gücünü katan varlıklardır. Dijital araçlar ve yapay zekanın sunduğu imkanlar, bir noktada insanın duygusal zekasının ve empatisinin yerini alabilir mi? İnsanları makinelerle karşılaştırmak, onları tamamen veri ile anlamaya çalışmak, sadece teknolojiyle sınırlandırılan bir dünyanın kapılarını aralamak anlamına gelir.