Geçtiğimiz hafta Konya Şeker’in düzenlediği basın gezisine katıldım. Seydişehir’in ve Beyşehir’in tam arasına yapılan, hem Seydişehirlilerin hem de Beyşehirlilerin rahatça “bizim” diyebileceği bir tesis olan Seydibey Kampüsüne gördük.

Seydibey’e geçmeden önce “pancarcı” Konya Şeker’in patatesle nasıl alakalı olduğunu anlatmam lazım. Ancak sizden ricam lütfen kelimesi kelimesine okuyun, konu hakkında eksiğim vardır fakat inanın abartım yoktur.

Konya Şeker’i 1999’dan önce ve 1999’dan sonra diye ayırmak lazım. 1999’dan önceki Konya Şeker’de hiç kimse kusura bakmasın “görev savma” bağlamında işler yapılıyor, pancar alımı ve üretimi bir şekilde gerçekleşiyor. Yine o zaman da Devlet ekonomisine katkı veren ancak vizyonel bakamayan bir kuruluş durumundaydı. 1999’dan sonra konjonktürel şartlar altında vizyonel bakışla, tüm Türkiye’ye hatta dünyaya isminden bahsettiren bir kuruluş durumuna geldi. Buradaki tek fark, bakış farkıydı.

Konya Şeker, “ortaklarım” dediği üretici çiftçilerin tarla verimini daha da arttırabilmek için “münavebeli tarım” konusuna yönlendiriyor ve bunun için de patatesi yol gösteriyor. Böylelikle münavebeli tarımda hem tarla dinlenmiş oluyor hem de münavebede verimler artıyor. Konya Şeker kendi ürettiği patates tohumlarını üreticilere dağıtıyor. Bu arada kendi AR-GE merkezinde bu patateslerin verimi içinen iyi şekilde ve doğal olarak bu tohumların üretildiğini de söylemeden geçmeyeyim. Üreticiler patateslerini gönül rahatlığıyla üretiyorlar. Çünkü alıcı bellidir. Şu anda 60 kuruşa patatesini satamayan üreticinin yanında Konya Şeker, bundan aylar önce 1 liradan üreticinin patatesini almıştır bile…

Peki, bu patatesleri alacak olan Konya Şeker ne yapacaktır, hepsine ihtiyacı olacak mıdır, nasıl saklayacaktır? İşte burada saklama depoları yani soğuk hava depoları devreye girecektir. Ve Türkiye’de bir ilk düşünülerek, Konya-Antalya yolunda dağlar delinerek dağların altına doğal soğuk hava depoları yapılmış. Bölgenin doğal yapısından istifade ederek yapılan bu depo 20 bin ton kapasiteli bir soğuk hava deposu olarak hizmete başlamış. Enerji harcanmadan ham patatesin depolanmasını sağlayan yatırım sayesinde tesisin enerji tüketimi asgari seviyeye düşürülürken, patateslerin doğal ortamına yakın özelliklerde depolanmasıyla işletme verimliliği de üst seviyelere çıkarılmış. Burası işin birinci kısmı, gelelim ikinci kısma…

Bu kadar patates nasıl değerlendirilecek? İşte o zaman da devreye Seydibey Tesisleri girmiş. Burada dondurulmuş parmak patates üretimi ve patates nişastası üretimi tesisleri ile birlikte patatesin atığından bile yararlanılarak biyogaz tesisi ve elektrik üretme merkezinin de mevcut olduğunu belirteyim.

Dondurulmuş patates üretimi ile ilgili olarak Türkiye’nin en modern tesisi Seydibey’deki tesistir.  Kroket ve soğan halkası tesisi olarak da Türkiye’deki sektörün lideridir. 2011 yılında sıfır atık projesi kapsamında atıklardan gaz üretimi ve bu sayede enerji tasarrufunun sağlanması amacıyla biyogaz tesisi devreye girmiştir. Bu biyogazdan elektrik üretmek için elektrik üretim tesisi de eklenmiştir. Ve şöyle söyleyeyim; bu elektrik şu anda Beyşehir ve Seydişehir’in yıllık aydınlatmasını karşılayacak durumdadır. Bu tesis Türkiye’nin sıfır atık prensibi ile çalışan tek, dünyanın ise sayılı patates entegre tesislerinden biridir.

Bu kadar mı, tabii ki değil. Seydibey Kampüsü içerisinde bir de Ortadoğu ve yakın coğrafyadaki tek patates nişasta tesisi bulunmaktadır. Buradaki nişasta üretimi Türkiye’nin yıllık patates nişastası ihtiyacının tamamını sağlayabilecek kapasitededir.

Türkiye’de tarım ve üretimin örneği işte gözümüzün önündedir; Konya Şeker… 1999’da sadece bir fabrika iken şu anda 45 fabrika olan Konya Şeker…

Dağların altını delerek doğal soğuk hava depoları üretmek çok mu zor? Çiftçiye münavebeli tarım yaptırmak çok mu zor? Fabrikalarda sıfır atık mantığında biyogaz üretimi çok mu zor? Bu biyogazdan elektrik elde etmek çok mu zor? Bunların hiçbirisi çok zor falan değil. Konya Şeker sihirle falan yapmıyor bunları. Burada tek önemli konu vizyon meselesi. İşte 1999’da Recep Konuk’la bu vizyonu bulan Konya Şeker şimdi 45 fabrikayla vizyon farkını hem çiftçisine hem de Türkiye’ye yaşatıyor.

İyi ki varsın Konya Şeker, iyi ki varsın Recep Konuk…

Dostlukla kalın.