Nobel Kimya Ödülü’nü alan Aziz Sancar’ın bir sözü hep dikkatimi çekti. Diyor ki: “Çoğu insan zekaya inanır, ben inanmıyorum. Bizi birbirimizden ayıran emektir. Ben çalışmaya inanıyorum.”

İşin doğrusu ben de baz olarak zekanın alınması gerekliliğine inanmıyorum. Yani sadece zeki insanlar başarılı olur gibi bir anlayışın yanlış olduğunu izah edecek birçok örnek vardır. Ama çalışkan insanın başarısıyla ilgili bir genelleme vardır. Yani “çalışan kazanır”. Çok zeki insan bile çalışmıyorsa kazanma şansı yoktur.

Bununla ilgili bir hikaye anlatılır: “Karateci olmak hevesiyle yanıp tutuşan bir çocuk vardı. Fakat elim bir trafik kazasında kolunu kaybetmişti. Ailesi hevesi kırılmasın diye ona bir karate hocası tuttu.

Çocuğun morali bozuktu, asla karateci olamayacağını düşünüyordu. Hocası ona yeteri kadar çalışırsa turnuvalarda şampiyon olabileceğini söyledi. Karate hocası çocuğa ilk derste karşısındakini sağ koluyla tutup üstünden savurmayı gösterdi. Hatta ikinci, üçüncü ve sonraki bütün derslerde hep ayni hareketi yapıyorlardı.

Çocuk gene gene aynı hareketi yapmaktan sıkılmıştı. Bir gün hocasına bu hareketi öğrendiğini, artık başka hareketlere geçmek istediğini söyledi. Hocası ise bunu kabul etmedi. “Bu hareketi dünyada en iyi yapanın sen olmanı istiyorum” dedi.

Çocuk aynı hareketi yapa yapa, çok hızlı yapmayı öğrendi. Fakat başka bir hareket yapmasını bilmiyordu.

Hocası onu karate turnuvasına yazdırdı. Çocuk şaşırmıştı, “tek hareketle ilk seferinde yenilirim” diyordu.

Hocası ise “sen bildiğini yap yeter” dedi.

Çocuk ilk müsabakasında karşısına çıkan rakibi kolayca yendi. Sonraki rakipleri de yendi. Halbuki tek hareket biliyordu. Çocuk bildiği tek hareketi yapınca rakipleri hiçbir karşılık veremiyorlardı. Finaldeki rakibi kendi cüssesinin iki katıydı ama çocuk yine aynı hareketi yapınca nu da yendi.

Çocuk hem sevinçli hem de şaşkındı. Hocası durumu izah etti:

– Senin yaptığın hareket karatedeki en zor hareketlerden biridir… Ve bir tek savunması vardır o da, rakibin sol kolunu tutmak. Sen de hep bu hareketi çalıştın ve en iyi duruma geldin.”

İşte her işin başı sizce de çalışmak değil mi?