Hafta sonu gençlerle oturma ve biraz da sohbet etme imkanım oldu. Gençlerle sohbet ederken dikkatimi bir konu çekti. Gençler sosyal medya, yazılı ve görsel medya konusunda ne kadar duyarlı ise, hayatın gerçekleri karşısında bir o kadar duyarsız.

Yaşadığımız hayatın ve ülkemizin gerçeklerinden habersiz bir nesil yetişiyor maalesef. Bir kere mülteciler konusunda duyarsız olmuşlar. “Ne işleri var?” diye Suriyeli sığınmacılara tepki veriyorlar. Daha sonra şehit haberlerine karşı duygusuz davranıyorlar.

Aile büyüklerinin başkalarının çocuklarına karşı ağlamalarına bir anlam veremedikleri gibi,

Yanı başımızdaki savaşlar, acı çeken çocuklar, ölen on binlerce insan onları hiç ilgilendirmiyor. Tüm acı gerçekleri çizgi film tadında izliyorlar ve yürekleri hiç acımıyor. Hayatlarının  odağındaki tek şey eğlenmek. Eğlenemedikleri tüm zamanları kendilerine bir işkence olarak görüyorlar.

Gençler anne ve babalarının fedakarlıkları ve hükümetlerin kendileri için yaptıkları  fedakarlıkların hiç farkında değiller. Kıymet bilmiyorlar ve vefasızlar. Herkesi kendine hizmet etmek için yaratılmış görüyorlar. İnsanlara verdikleri değer, onların isteklerini yerine getirebildikleri ve ne kadar eğlendirdikleriyle orantılı.

Hayatlarında eğlenmeden başka bir amaç olmadığı için artık tek eğlence kaynağına dönmüş telefon ve tabletlerini ellerinden aldığınızda dünyanın sonunun geldiğini zannediyorlar. Hayatları bu teknolojiler ile donatılmış durumda.

Artık geçmişimizden ders almak, atalarımıza karşı vefa borcumuzu ödemek gibi konular onları pek ilgilendirmiyor. Tabi gençlerin hepsi aynı duygu ve düşünce içerisinde değiller. Ancak büyük bir çoğunluğu bu anlatmaya çalıştığım duygular içerisinde. Bu milletin geleceği nasıl olacak diye insan düşünmeden edemiyor.