Eğitim sistemimiz eskiden müfredata her şeyi koyarak her şeyden biraz bilgisi olan insanlar yetiştiriyordu. Yani matematiği, feni, coğrafyayı, biyolojiyi, grameri bilmek gerektiği gibi aynı zamanda dikiş dikmeyi, kıl testere ile çalışmayı, sacdan kutu yapmayı da öğretiyordu. Ve sonuçta yarım yamalak da olsa her konudan az biraz bilgisi olan insanlar ortaya çıkıyordu.

Son yıllarda da baktığımızda neredeyse hiçbir konudan anlamayan ve aynı zamanda sınıfta kalmaktan da korkmayan bir nesil oluştu.

Yani bu ikisinin arasını bir türlü bulamadık. Ve bunun acısını da maalesef nesillerimize yüklüyoruz. Bu aradaki nesilleri hep kaybediyoruz.

Son 15 yıla baktığımızda inançlı bir nesil oluşturacağız diye yola çıkarken ve gençlere hep “inançlı nesil olacaksınız” diye dayatırken maalesef neye inanacaklarını göstermeyi veya öğretmeyi unuttuk.

Şimdi baktığımızda kendi mantığı çerçevesinde inançlı olan ama inancını neye yönlendirdiği belli olmayan bir gençlik var. Bu gençlik alkolle çok küçük yaşta tanışıyor. Bu gençlik fuhuşla çok küçük yaşta tanışıyor. Ve bu gençlik uyuşturucuyla çok küçük yaşta tanışıyor.

Şimdi hal böyleyken yapılması gereken bir Türk olarak ve de Müslüman olarak hem Türklüğü hem Müslümanlığı bu gençlere anlatmaksa demek ki bu anlatanlar da bu işe çok yakın olmasalar gerek.

Aslında burada belirtmek istediğim şey eğitim sitemi falan değil. Yani ülkede birçok şey bu eğitim sistemi gibi maalesef.

Hani “yarım hoca dinden yarım tabip candan eder” diye bir sözümüz vardır ya, durumumuzu aslında tam da anlatan bu sanırım. Her şeyden yarım yarım olunca hiçbir şeyden tüm olamıyoruz.

Halbuki öncelikle çözülmesi gereken konu sanırım bu. Biz bir konuyu tam öğretmeliyiz. Yarım konu ondan yarım konu bundan almamalıyız.

Biz eğer öğreteceksek, İslam’ı da tam öğretmeliyiz, milliyetçiliği de, ekonomiyi de, matematiği de…

Dikiş dikmeyi bilmeyen erkek öğrencilerimiz olsun ama matematik bilmeyen matematikçilerimiz olmasın.

İmam hatiplerimiz olsun ama faizin haram mı değil mi olduğunu tartışan din adamlarımız olmasın.

Yani anlayacağınız, sözün özü; her şeyi yarım yamalak yapmak yerine az şeyi tam anlamıyla yapan insanlarımız olsun.