Bugün size bir Türkiye Cumhuriyeti vatandaşının sağlık hizmetini nasıl alamadığının sağlıkta nasıl çağ atlayamadığımızın bir hikayesini anlatacağım. 2021 yılının Eylül ayından bahsedeceğim, yani içinde bulunduğumuz aydan…

Geçtiğimiz hafta bir telefon geldi. Telefondaki dostum, bir hastalarının olduğunu, 280 kilo olduğunu yani obezite hastası olduğunu, belinde omurlarından bir rahatsızlık yaşadığını ve MR çekilmesi gerektiğini söyledi. Ve de bu hastanın MR görüntüsünün çekileceği bir hastaneyi tüm aramalarına rağmen bulamadıklarını anlattı.

Buraya kadar özeti şöyle: Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı bir obezite hastası var, belinde yaralanma var, bu hastanın MR’ını çekecek bir Devlet kurumu yok. Evet, çok ilginçtir ve biliyorum ki çok kişinin hiç aklına bile gelmeyecek bir olaydır.

Tabii ki bunu ben de merakla araştırmaya başladım. Öncelikle Konya İl Sağlık Müdürlüğü’nü aradım. Anlatılanlar doğruydu. “Sağlık Üssü” Konya’da 280 kiloluk bir obezite hastasını MR çekecek, MR cihazı olan bir hastane maalesef yokmuş. Tabii ki Konya İl Sağlık Müdürlüğü hasta için Konya dışında nerede olabileceğine dair bir çalışma başlattı. Bu arada hastanın ailesi de tabii ki canhıraş bir biçimde aramalarına devam ediyordu. İnternetten Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi’nin internetteki haberinde “300 kg’a kadar MR çekilebileceğini belirten bir yazı buluyorlar. Aile arıyor ancak hastayı kabul etmiyorlar. Bu sefer bu konuyu İl Sağlık Müdürlüğü’ne aktarınca, Müdürlük devreye giriyor ve cevap olarak “makinelerinin 180 kilo, en fazla 200 kiloluk hasta için olduğunu belirtiyorlar.

Tabii ki yine merakla bu hastaneyi aradım. Sağ olsunlar, çok ilgilendiler. Konuyu anlattılar. Haberin sehven yanlış olduğunu, 200 kg. yerine 300 kg. yazıldığını belirttiler. (Hatta daha sonra sitelerindeki haberin metnindeki hatayı da düzeltip, 200 kg. yaptılar)  Hatta konuyla ilgilenen Niğde Ömer Halisdemir Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi’ndeki Radyolojiyle ilgili bir sorumlu tekrar beni aradı ve konuyu öğrendikten sonra bu cihazların Türkiye distribütörlüklerini de aradığını ve Türkiye’ye 280 kg ağırlığındaki hastaya hizmet verecek bir cihaz hiç satılmadığını öğrendiğini belirtti.

Yani Türkiye Cumhuriyeti Devleti’nin sağlık kurumlarında 280 kiloluk obezite hastası birinin MR görüntüsünü alacak bir cihaz bulunmadığını öğrendik.

Tabii ki hastanın ailesi araştırmalara durmaksızın devam ediyordu. Bu arada Sağlık Bakanlığı’ndan bir danışmana ulaştıklarını da belirttiler. Ama malumunuz şimdilerde danışmanlar nitel değil nicel olarak değerlendirilmesi gerekliliğini düşünürsek malumunuz bir sonuç çıkmadı.

Neyse, Aile yine araştırmaları neticesinde İstanbul’da özel bir firma buluyorlar. Firma bu işi yapabileceğini ama sonuç olarak görüntü alınıp alınmayacağına garanti veremeyeceğini belirtiyorlar. Ama sonuçta aile için bu da bir umut ışığı doğuruyor.

Bu sefer hasta, İstanbul’a gidecek ama MR çekildikten sonra bu hasta orada bir hastanede kalması gerekir. Şimdi de hastayı kabul edecek bir hastane bulunamıyor. Bu arada bu işlerde hep Sağlık Bakanlığı bünyesiyle koordine olunuyor. Ama bu hastayı kabul edecek hastaneyi Sağlık Bakanlığı ayarlayamıyor. Ve aile burada da devreye giriyor. Yine uzun araştırmalar neticesinde bir özel hastaneye hastayı kabul ettiriyorlar.

Şimdi buraya kadar olayın özeti şöyle: 280 kiloluk hastanın ailesi garanti sonuç olmasa da İstanbul’da özel bir kurumda MR cihazı ayarlıyor. Yine aile İstanbul’da hastayı yatıracak bir özel hastane de ayarlıyor. Bu arada Sağlık Bakanlığı araştırma aşamasında hep…

Şimdi buraya kadar okuduysanız, içinizden bir “oh be” demişsinizdir. Değil mi? Ama acele etmeyin, şimdi bir de bu hastanın Konya’dan İstanbul’a gitmesi gerekiyor. Konya’daki bunun için 112’nin bir ambulansı varmış ama yazıyı hazırladığım ana kadar hali hazırda bu ambulans daha hazırlanabilmiş değildi. Pazar günü itibariyle hasta Konya’da bekliyordu.

Şimdi herhangi biri çıkıp bu aileye “sağlık bakanlığı, hastanelerde çağ atlamak, şehir hastaneleri, vs. vs.vs… konusunda bir şey anlatabilir mi sizce? Bu aile dinler mi?

Konuştuklarımdan bazıları bu cihazın alınmasının çok ekonomik olmadığını zaten çok fazla hasta olmadığını falan da anlattı. Yani karlı olmadığı için Devlet’in bunlardan almaması normalmiş. Devlet’imiz birçok konuda müsriflikte tavan yaparken, bu cihazlardan 2-3 tane alıp da hastanelere koyması ekonomik değilmiş.

Tüm bu araştırmaları yaparken, insanlarla konuşurken aklıma uçak ambulansla Avrupa’nın bilmem neresinden vatandaşımızı alıp getiren yöneticilerimiz gelince de güldüm. Türkiye’deki vatandaşını Konya’dan İstanbul’a götüremeyen, sağlık sorununu çözemeyen Devlet Avrupa’dan bilmem kimi getiriyormuş. Gel de gülme…

Bu arada Sağlık Bakanlığı’nın beceremediği işi ailenin kendi imkanlarıyla yapmaya çalışmasını da tebrik ediyorum. Bu Sağlık Bakanlığı’na da örnek olmalıdır. Ve hastaya da acil şifalar diliyorum.

Dostlukla kalın.