Bu hafta, hayatımızda sıklıkla karşılaştığımız durumlardan biri olan ‘yardım etmek’ konusuna değineceğim. Hepimiz imkanımız varsa bir veya birçok kişiye çeşitli yollar­la yardım etmeyi, birbirimizin hayatına dokunmayı severiz. Bundan dolayı da mutlu oluruz. Fakat burada aklıma takılan bir husus var. Soru şu; Yardım talebinde bulunmayana, yardım istemeyene yardım­cı olmak ne kadar doğru?

Yardım talebinde bulunulmayan bir mevzuya müdahale etmek bizi sorunun bir parçası yapabilir. Yani bizi ilgilendirmeyen, bizimle ilgisi olmayan ya da yardım isten­meyen durumlara, konulara ‘burnumuzu sokmak’ doğru değil. Her konuda mı? İstis­nalar olabilir. Fakat kaide budur zannediyo­rum. Yardım talebi gelmemesi durumunda bir kişiye yardım edip işini hallederseniz o kişinin öğrenmesi, alması gereken dersi öğrenmesine engel olmuş olursunuz. Yar­dım ettiğiniz kişi de gereken dersi almadığı için aynı mevzu yeniden başına geldiğinde sürekli uğraşmak durumunda kalır. Yani bazen geride beklemek en iyisi. Ayrıca aile üyelerimizde, çoluk çocuğumuzda bunu uygulamamız çok önemli bir husus­tur. “Aman yorulmasın, üzülmesin, yardımcı olayım” diye düşünürüz ancak aslında ‘iyilik yaptım’ derken kötülük yapmış oluruz.

Öte yandan kişi eğer yardım talebinde bu­lunursa arkayı dönüp gitmek doğru değildir. Yardım talebi geldiğinde ve süreç başla­dığında öğrenmemiz gereken şeyleri de öğrenebiliriz. Dolayısıyla sistemde her şey en ince ayrıntısına kadar hesaplanmış. Hayat denilen bu imtihanda hiçbir dersten kaçma gibi bir şansa sahip değiliz. Mezun olmak için sıkı çalışmalıyız, sorumluluk­tan kaçamayız. Karşımıza çıkan her şeyin muhatabı biziz. Yardım isterken de, yardım ederken de herkes bunun farkında, bilin­cinde olmalı. Çünkü bu dünya böyle bir yer. Herkese iyi hafta sonları diliyorum.