Bayrak bir ülkenin özgürlüğünün işaretidir.

Dünyanın hangi ülkesine giderseniz gidin,

O ülkede dalgalanan bir bayrak vardır.

Herkes  kendi ülkesinin bayrağına saygı duyar,

Onur ve gururla bayrağını istediği yere asar.

Biz Türkler ise, bayrağına saygı duyan bir ecdadın,

Bayrağı için canını seve seve veren bir ulusun halkalarıyız.

Bir Ulubatlı Hasan’ın şehadetini unutamayız.

Bayrak uğruna şehit olan kahramanlar hala gönlümüzdedir.

Türk Milleti olarak bayrak bizim her şeyimizdir.

Düğünümüzde bayrak asar, asker uğurlamasında gururla sallarız.

Türk bayrağına laf söyletmez,

Ona uzanan hain elleri kırıp kopartırız.

Vatanımıza ve bayrağımıza dil uzattırmaz,

Bu uğurda gerekirse canımızı veririz.

Çünkü şehidimin kanı ile sulanan Türk Bayrağı,

Bizim onur, gurur ve şerefimizdir.

Ancak gelin görün ki son yıllarda,

O kadar çok “Bayrak as” kampanyaları olmasına rağmen,

Bayrak asmasını bir türlü eskisi gibi yapamıyoruz.

Artık normal günlerde değil

Resmi Bayramlarda bile bayrak asmayı unuttuk,

Ya da vatandaşın dediği gibi “unutturdular”.

Milli bayramlara  olan ilginin yıldan yıla azaldığı gibi,

Türk bayrağını asmak işi de o oranda azalmaya başladı.

Resmi kurumların dışında bayrak asan kalmadı neredeyse.

Bu kadar duyarsız olmak korkutucu gibi geliyor bana.

Bayrağımıza sahip çıkıp gereken saygıyı göstermeliyiz.

Bayrağımıza saygı göstermeyenler ,

Bayrağımızın yaratılmasında kanlarını akıtarak can verip, şehit olan ecdatlarına ihanet etmekte olduklarını da asla unutmasınlar.