İbrahim Tatlıses müthiş bir şarkıcıdır. Seven vardır sevmeyen vardır ama dinleyeni seveni çoktur. Geçtiğimiz gün Radyoda çalan bir şarkısı takıldı dilime… Hani herkesin bildiği ‘Ben ne insanlar gördüm’ şarkısı var ya… İşte o şarkısı… Müthiş bir Müslüm Gürses hayranı olduğu bilinen Tatlıses o şarkısında yine insanlara karşı olan güvensizliğini ve isyanını dile getirirken, klasik Tatlıses sözlerinden olan ’İnsanların Şerefsizliğini’ özetliyor. Gazeteye geldikten sonra tekrar tekrar dinledim şarkıyı… Gerçekten de 1990’lı yıllarda yazılmasına rağmen günümüz insanlarının durumunu özetlemiş… İşte o şarkıdaki sözlerden en can alıcılarını ise aşağıda yazdım.

Hayat bir çark dişinde, herkes umut peşinde;

İhtiras ateşinde, ben ne yananlar gördüm

Oh çekilmez yaraya, kursun düşmüş araya;

Tanrı diye paraya ben ne tapanlar gördüm…

Bu şarkıyı tekrar okuduktan sonra aklıma acaba hayvanlarda insanlar kadar sadakatsizler mi? diye geldi. Tabiî ki hayır değiller.

Mesela Köpekler; İnsanların hayatında yer eden ilk hayvanlardan birisidir. Yaklaşık 12 bin yıl önce evcil olmalarının ardından, çok talep görmelerinin en önemli nedenlerinden birisi de sahiplerine olan sadakat ve sorgusuz bağlılıklarıdır. Yiyeceklerini, sularını ve diğer ihtiyaçlarını düzenli olarak sağlayan sahiplerine, adeta taparcasına bağlanır ve karşılık olarak sahiplerinin komutlarına sorgusuz itaat ederler.

Köpeklerdeki sadakati bir insanda bulabilmek mümkün değildir. O yüzdendir ki hayvanların sadakati ulvidir, bu yüzdendir ki bazen hayvanları insanlardan daha çok seviyorum. Her zaman ayrı bir gözle bakmışımdır hayvanlara insanlardan daha çok değer verenlere. Ama zaman zaman onlara hak vermiyor değilim.

Artık insanlar her şeyin kolayına kaçıyor. Sosyal medya var ya sosyal medya…

Önce insanlar yani normal insanlar ağızlarıyla konuşur, beyinleri ile hareket eder, kalpleri ile severlerdi.

Şimdi ise ekrandan konuşup, monitörden sevip klavye ile hareket ediyorlar. Klavye delikanlısı olmuşuz vesselam…

Üstesinden gelemedin mi? Facebook’dan vur gitsin…

Seni adam yerine koymadı mı? Facebook’dan vur gitsin…

Sana reklam vermedi mi? Facebook’dan vur gitsin…

Birisi seni gaza mı getirdi? Facebook’dan vur gitsin…

Sana çıkar sağlamadı mı? Facebook’dan vur gitsin…

Adamı kıskandın mı? Facebook’dan vur gitsin…

Elde edemediğin bir şey mi oldu? Facebook’dan vur gitsin…

Kendi yaptığın hatadan pişmanmısın? Olsun… Facebook’dan vur gitsin…

Çıkar yol bulamadın mı? Olsun yine Facebook’dan vur gitsin…

Hatır gönül bilmiyor, yapılan iyilikleri unuttun mu? Olsun. Sen yine de Facebook’dan vur gitsin…

Ne demişler köpeğin azgından kemiği alırsan hırlar… Bu aralar köpeklerle çok uğraştım. Ne yapsam bahçeye bir köpek mi alsam acaba?

‘Konuştuğun kadar şerefli olsaydı hislerin; şerefini iki paralık etmezdi seçimlerin’