İnsanın yaşamında önemli bir yer tutan kadın,

Anne, bacı, eş ya da sevgili olarak anılsa da,

İlk önce insan olarak değerlendirilmesi gerekir.

Ancak günümüz dünyasında bunu beceremiyoruz.

Kadınlarımıza başta şiddet olmak üzere bütün olumsuz davranışları

İnsan onuruna yakışmayacak davranışlarda bulunmaktayız.

Biz zaten ülke olarak kendi örf adet, ananelerimize sahip çıkarsak,

 Sadece kadına uygulanan şiddete değil, güçsüze karşı uygulanan şiddete de engel oluruz

Birazda kendi benliğimizden uzaklaşıp, depresyonların ve eğitimsizliğin sonucu olan şiddete meyillendiğimizi düşünüyorum.

 Ama bu şiddeti uygulayan kişiler kadar buna sessiz kalan komşular, aile yakınları, yetkililerin de suçu var diye düşünüyorum

. Bu baskıya maruz kalan kişi, zaten gördüğü darp ve eziyet sayesinde normal düşünemiyor ve doğru karar alamıyor olabilir.

 Önce aile, sonra devlet, sonra da toplum olarak bu şiddete maruz kalan kişiye yardım yapmak değil, bilakis o kişiye sahip çıkmalıyız.

Sonra bu şiddeti yapan kişilerin de önce tedavilerinin gerçekleşmesi, sonra da cezalandırılmaları gerektiğini düşünüyorum.

 Eğitim bence burada kilit noktası.

 Eğer hem erkeğe hem kadına saygı ve sevgiyi öğreten bir aile, toplum bilinci ile büyüten nesiller yetişirse sorunun ilk ayağını atlatırız.

 Bizim zaten sevmekle başlar her şey diyen bir kültürümüz var.

 Kendi kültürümüze sahip çıkmalı ve korumalıyız

 Sosyal  bilincin gelişmesi ve özellikle kadının kendi ekonomik özgürlüğünü ele alması ile kadının daha refah içinde bir hayat süreceğini düşünüyorum.

 Ulu Önder Mustafa Kemal Atatürk’ün dediği gibi ‘Ey kahraman Türk kadını, sen yerde sürüklenmeye değil, omuzlar üzerinde göklere yükselmeye layıksın’”