Her yıl okulların açılmasının ardından eğitimdeki sorunlar dile getirilir, konuşulur, tartışılır ve bir daha ki döneme kadar unutulur. Çünkü ülkemizde halen eğitim tam olarak yerine oturtulamamıştır. Bakanlık ayrı söyler, öğretmen sendikaları ayrı söyler, veli ve öğrencilerde ne yapacaklarını bilmezler.

Çünkü her gelen Milli Eğitim bakanı kendine göre bir şeyler icat edip uygulamaya koymaktadır. Adeta tabir yerinde ise eğitim yaz boz tahtasına dönmektedir. Son olarak 4+4+4 sistemi de tam anlamı ile hayata geçmiş değildir. Aynı okulda hem imam hatip ve hem de ortaokul bulunmaktadır.

Bazılarının dediği gibi eğitiminde kendisinin eğitilmeye ihtiyacı var hale gelmiştir. Aslında eğitime siyaset sokulmakla en büyük darbe vurulmuştur. Bir kere öğretmen sendikaları siyasallaşmış, daha sonra da atamalarda siyasi kayırıcılık olmaya başlamıştır.

Makama atanacaklar da kalite, tecrübe kriterleri yerine kendilerine yakın olanlara öncelik vermeleri dengeleri alt üst etti.Öğretmenler karınlarını doyurmaları için ikinci bir iş arama mecburiyetinde bırakıldı. Öğretmen sadece eğitimi düşünen kişi olmaktan çıktı. Karnını ve ailesini nasıl doyuracağının derdine düştü.

Öğretmenler huzursuz olduğu gibi öğrencilerde de bir çok problemlerle boğuştular. Kitaplar zamanında temin edilemedi. Sınıfların kalabalıklığı kaliteyi düşürdü. Bir çok kez öğretmensiz dersler geçti. Yahut konusu ile ilgisi olmayan kişiler derslere girdiler. Atama bekleyen öğretmenler sırada beklerken sözleşmeli öğretmen alımları başladı.

Velhasıl eğitim 2015-2016 eğitim öğretim yılına da sancılı bir başlangıç yapmış oldu.