Bizde bir söz vardır, “İyilikten maraz doğar” diye, bilirsiniz. Peki niye iyilikten maraz doğuyor? Bugün bunu biraz irdelemek istiyorum…

Kabul edersiniz ki, insanlar gerçekten ilginç varlıklar. Yalnız yaşayamıyor mesela. Yalnız yaşayamamasına rağmen başka insanlarla anlaşamıyor, iyiliğe kötülükle karşılık veriyor. Enteresan…

Peki insanlar niye böyle? Yanıtı basit: Fıtrat.

İnsanoğlunun fıtratında hükmetme, yönetme ve kendine benzetme gibi reflekslere sahip. Kendi çıkarlarını her şeyin üzerine koyar. Öyle zannediyorum ki, bunlardan dolayı insanlar etrafındakilere karşı adeta savaş verir. En yakınlarına karşı bile. Yarattığı tahribatın farkında değildir. Kimi, ne için kırdı bilmez yani.

Ancak; gözü açık, ufku geniş olan insanlar diğer insanlarla anlaşır, bir ortak payda bulur, uzlaşma sağlar. İnsanların ortak paydada buluştuğu, uzlaştığı toplumlar ilerlemeyi, gelişmeyi başarmış, uzlaşamayanlar da yıkılmaya yüz tutmuş, sömürülmüş falan. Misal; Afrika. Birçok bölgede yer altı zenginlikleri var ama adamlar kendi aralarında uzlaşma sağlayamıyor, birbirlerini kırıyorlar. Ya da kırdırılıyorlar…

Biz elhamdülillah bu Afrika gibi değiliz. Ortak paydada buluştuğumuz hususlar var. Ama bunlar genellikle kara ve zor günlerde ortaya çıkıyor. Niye böyle?

Harp, darp zamanı birleşiyoruz, felaketlerde birlik ve beraberlik içerisinde yaralarımızı birlikte sarıyoruz ama bu ve benzer şeyler yaşamayınca birbirimize karşı merhametimizi tatile çıkarıyoruz. Birbirimizi affetmeyi unutuyoruz.

İyilik eden de kötülük buluyor. Peki, kötülüğün karşılığı kötülük olunca kim kazanıyor? Kim kazançlı çıkıyor?

İyilikten maraz doğsa da doğmasa da iyilikten, doğruluktan vazgeçmemek gerek bence. “Niye? Ezik miyiz? Enayi miyiz?” diye düşünebilirsiniz, düşünmeyin. Bu işten her iki taraf da kazançlı çıkabilir. Nasıl mı? Şöyle:

Mesela bir insanı affedeceksiniz diyelim. İyilik edeceksiniz yani. Affeden taraf erdemini ortaya koyuyor. Affedilen de eğer aklı başında ise ya da yeni aklı başına gelmiş ise, yaptığı hatayı anlayabilir ve bir daha aynı hataya düşmeyebilir.

Ha bu durum günümüzde suiistimal edilemez mi? Edilebilir. Bunun için hata yapan, affedilmesine rağmen hatasında ısrar eden kişi şunu çok iyi bilmeli: Hata, yanlış affedilebilir ama unutulmaz…

Esenlikler…