Cellâdınla Dost Olmak
Tarihimiz ve mezarlıklar yaptıkları haksızlıklara haklı mazeretler üretenlerle doludur. Tarih bir yere kadar yargılar, sonra gelen nesil yargılamaktan vazgeçer uygulamaya geçer…
Tarihin kanlı sayfalarından gelen birçok olaya yanıt açısından değerli bulduğum bir cümleyi çok değerli
bir arkadaşım dünkü sohbetimiz sırasında bana söyledi. Kullandığı cümlenin içerisinde geçen ‘’Cellâdınla dost olmak’’ ibaresi benim çok hoşuma gitti.
Laf çok hoşuma gitti. İnternette biraz araştırma yaptım. Mesela hoşuma giden bir söz daha; “Cellâdını, kurtarıcısı olarak gören bir toplum, kasabın bıçağını yalayan aptal danaya benzer."
Bunun anlamı gönüllü olarak hiçbir tepki göstermeden köle gibi yaşamaya razı olmak demektir.
İşte “Cellâdını, kurtarıcısı olarak gören bir toplum, kasabın bıçağını yalayan aptal danaya benzer" cümlesi bu yapıda olan bazı dostlarımı ayırarak büyük çoğunluk için daha fazla açıklama yapmadan kullanılabilecek en güzel cümledir, diye düşünüyorum…
Her koyunun aklında bilirsiniz bir kurt veya “çakal” korkusu da vardır, işte bazı insanların yaptığı da aynen budur; Koyunlara korku duyması gereken bir “çakal” hikâyesi anlatmak…
Koyunların gözüyle bakmaya çalışıyorum, gördüğüm; güvenceleri başlarındaki “çoban” veya bir Sivas kangalı ya da bir çoban köpeği…
O kadar…
“Bu yazı bir kalem kavgası yazısı değildir. İnsanı aşağılamak ya da yermek amacı da taşımamaktadır. Türler arasında insanın karşı cinsini dövme/öldürme eylemini anlayamamanın dışa vurumudur.”
Bu iş her an öleceğini düşünerek ecelin gelmesini beklemeye benziyor. İnsan olarak “ecelin” ne zaman nerede ve nasıl geleceğini bilmiyorsunuz, koyun olarak da ne zaman “kurban” edileceğinizi…
***
Her an ölümü beklemek her an kurban edilmeyi düşünmek, zor be kardeşim çok zor…