Siyasette çok tecrübeli bir büyüğüm, rahmetli Yaşar Nuri Öztürk CHP Parti Meclisi’ne girmek isteyince ilginç bir tanımlama yapmıştı. Dedi ki: “Bu tür insanlar biraz doyumsuz olurlar, bunlara parti meclisi üyeliği versen, MYK üyeliği isterler, MYK üyeliği versen genel başkan yardımcılığı isterler, genel başkan yardımcılığı versen, genel başkanlık isterler, genel başkanlık versen iki gün sonra istifa eder giderler”. Gerçekten de hatırlayanlar olacaktır; Yaşar Nuri Hoca en sonunda kendisi bir parti kurmuştu ve genel başkan olmuştu ama bir müddet sonra genel başkanlıktan istifa ederek kurduğu partiden ayrılmıştı.

Şimdi İyi Parti Genel Başkanlığından ayrılmak isteyen Meral Akşener’i duyunca aklıma bu hatıra geldi.

İyi Parti, kuruldu, seçimlere girdi ve hiç de azımsanmayacak bir oy alarak TBMM’de 42 sandalyeyle temsil edilmeye hak kazandı. İyi Parti’nin seçim için yaptığı basın toplantılarından birinde İyi Partili bir dost bana “salonu nasıl buldun” diye sordu. Direk cevabım “şimdiyi boşver, seçim listeleri açıklansın, seçim sonuçlansın ondan sonrasına bakalım” olmuştu.

İyi Parti’de aday listeleri açıklandığında tabii ki bir sıkıntı anında oluştu. Çünkü listeler partilileri de seçmeni de tatmin edecek düzeyde değildi.

Seçimler bitti ve seçimlerden sonra yapılan ilk parti toplantısı olan Afyon Kampı’nda tabii ki eteklerdeki taşlar döküldü.

Bunun üzerine de Meral Akşener “bunun siyasi sorumlusu benim, o nedenle istifa etmem gerekir” dedi ve salonu terk etmeye kalktı. Ama bir kısım partililer buna müsaade etmemek için ellerinden geleni yaptılar. Hatta genel başkanın aracı hareket etmesin diye nüne arkasına araçlarını çekip hareket ettirmediler. Bu krizin sonunda da Meral Akşener genel başkan olarak çözümü olağanüstü kongreye gitmekte buldu.

Bu durumun değerlendirmesini herkes farklı yapabilir. Ancak ben açıkça şunu söyleyeyim; bu durum hiç de hoş bir durum değildir.

İyi Parti seçimlerde yanlış bir strateji uygulamış mıdır? Evet uygulamıştır.

Seçimlerde aday belirlemede yanlışlıklar yapılmış mıdır? Evet yapılmıştır.

O zaman bunun müsebbibi MYK ve Genel Başkanlık kurumlarıdır. Buna göre de Meral Akşener istifa etme erdemi gösteriyorsa bunun tartışılacak, ağlanacak, sızlanacak bir tarafı yoktur. İstifa, tek taraflı bir inisiyatiftir. Ve siyaset de çocuk oyuncağı değildir.

Tabii ki şu anda Meral Akşener’in genel başkanlıktan ayrılmasını istemeyen bir grup illaki vardır. Bilhassa başkası genel başkan olursa GİK’de yer bulamayacak isimler haliyle Meral Akşener’in görevi bırakmasına çok sıcak bakmamaktadırlar.

Şimdi İyi Partililer bana kızacaklar ama köklü bir siyasi geleneğe sahip olmayan partilerde bu tür sıkıntılar hep baş gösterir. İyi Parti oluşumunda da bu sıkıntı baş gösterecektir haliyle. Tabii ki bundan sonraki sonuçlarda üç aşağı beş yukarı ortadadır ama İyi Parti adına umut edelim bir yıl içerisinde bir erken genel seçim yaşanmasın. Çünkü öyle bir durum yaşanırsa bu sıkıntıyla başlayan süreç çok olumlu sonuçlar doğuracağa benzememektedir.