Her zaman söylemişimdir; Bir toplumun gelişmişliğinin en önemli göstergelerinden biri trafiktir. Bireylerin trafikteki davranışları o ülkenin ne olduğunu açık ve net bir şekilde gösterir. Hata payı falan bırakmadan hem de. Trafikteki davranışlarımıza bakalım ve ne kadar gelişmişiz, medeniyiz bir düşünelim…

Herkesin dilindedir trafikte saygı. Ancak kim kime saygı duyuyor? Her gün, her saat trafikte yaşanan sorunlar sonucu çıkan kavgalar ile ilgili haberler görüyoruz. Bu maalesef yurdumuzun dört bir yanında böyle. Kavgalar, felaketle sonuçlanabiliyor. Tam bu noktada da aslında bir başka sorun olan bireysel silahlanma devreye ama ona da değinip mevzuyu uzatmak istemiyorum.

Trafikte yol veren ile vermeyenin karakteri bir mi? Değil. Kim medeni kim yabani bunu çözmek çok mu zor? Değil. O zaman niye tartışıyoruz? İşte…

Millet birbirinin şoförlüğünü suçluyor. “Heh bak işte şu aracı kesin bir kadın kullanıyordur, sürüşünden belli” diyenler mi ararsınız, hız sınırının olduğu yerde önündeki aracın hızlı gitmesini isteyenleri mi, ışık kırmızıdan sarıya dönerken korna çalan mı ararsınız ne ararsanız var. Adam yolun ortasında durup, ahbabıyla sohbet ediyor bu bile var. Ha bir de makasçılar var, Allah onları ıslah etsin…

İşin garibi artık çoğu şeye şaşırmadığımız gibi bu alandaki kuralsızlıklara ve saygısızlıklara da şaşırmıyoruz. Kaldırımlara, bisiklet yollarına park eden araç sahipleri, şoförlüklerinden ne kadar memnunlar acaba?

Herkes istediği gibi hareket ediyor. Kimse kurallara uymuyor. Hal böyle olunca yaralanmalar ve can kayıpları meydana geliyor maalesef. İletişim problemlerimiz de bu sorunun üzerine eklenince medeniyetimiz ayan beyan ortaya çıkıyor.

Yıl olmuş 2022, insanlar hala birlikte yaşamanın ne demek olduğunu bilmiyor. Beceremiyor. Becerebilenler de mutlu, mesut, huzurlu bir şekilde yaşayıp gidiyor.

Biz de bakıyoruz böyle, birbirimizi yiyoruz…