Belki de çok bişey istemiyoruz hayattan çoğumuz. Sıcacık bir sevgi ve biraz mutluluk. Üzülmesek bu kadar, üzmese insan insanı ve kalpler kırılmasa şu üç günlük dünyada, sevgi de kolay mutluluk da.. Çok mu umursuyoruz insanları, çok mu değer veriyoruz, çok mu seviyoruz ya da çok mu güveniyoruz? Belli ki duygu yüklü insanların çoğu olarak kaderimize muzdarip oluyoruz.

Tehlike hepimiz için farklı, dert hepimiz için farklı, özlemlerimiz farklı ama ağlayışlarımız, üzüntülerimiz hep aynı. Eğer bir lokma ekmeği alırken boğazımızda bişeyler düğümleniyorsa arada bir, belli ki hala bişeyleri atlatamadık demektir. Birleştirelim bi keseye tüm dertlerimizi ve büzelim, kapatalım keseyi. Belki unutamayız yaşadıklarımızı aklımıza gelir muhakkak bir yerde. Bir bebeğin annesinin ninnisiyle uyuyakalışında belki, babasına sarıldığında bir kız çocuğu, mezarılığına gittiğini gördüğünde bir sevgiliyi, haykırışında kardeşlerin kahkahalarını.., belki bir kafede, bir süslü çiçek bahçesinde, hatrı kalmış kırk yıllık kahvede, örneğin bir müzikte. Hayatta bulunduğun sürece sana hatırlatır herşey unutup gittiklerini. Aslında hatırlamak bu kadar ucuz değil, bu kadar üzmemeli bizi. Hatırla seni bırakıp giden anneyi, hatırla sana sarılmayan babayı ve hatırla seni aldatan sevgiliyi. Hatırla toprağın altına koyduğun sevdiklerini.. Hatırla ki ya hayatını çiçeklendir ya da renklendir. Güçlen, tutun hayallerine ve daima taşı kalbinde sevdiklerini..

Gör çünkü hayat ne kadar kısa, ömür dediğin nedir ki, bir de bakmışsın gözünü açıp kapayıncaya kadar gelmişsin yolun sonuna. Hayat hepimiz için gülmeyebilir; bazen üzebilir, ağlatabilir ve yaralayabilir. Bu hayatta seni üzen kim varsa onu hep hatırla, sana hayatını zehir etmeye çalışanı unutma. Ve onu affet boğulsun vicdanının tınısıyla. Allah affediyorken kulunun her yaptığını içten bir yakarışıyla, affetmemek bizim ne haddimize. Sadece geriye dönme, geleceğin için çabala, emekle. Ve bil herkes aynı derdi yaşamaz ama üzüntüler hep aynıdır, acı hep aynıdır. Bazısını bir anne, bazısını bir sevgili ağlatır. Gönüllerimizi ortak edelim sevgiye. Sevgiyle gidelim geleceğimize. Öyle çocuklar yetişsin ki kalpleri sıcacık sevgiyle dolsun, incinmesinler ve incitmesinler kimseyi. Öyle çiçekler yetişsin ki sıcacık gülüşlere sebep olsun.

Sizde,

Kitabı orta sayfasından okumayı deneyin, kim bilir belki de içinizi ısıtacak kelimeler orada gizlidir.

Sıcacık bir gülüşle,

Hoşçakalın,

Sevgiyle..