Evren, yine ihtişamıyla bekliyor aydınlanmayı, etrafına ışıklar saçmayı, yeni bir güne başlamayı. Olabildiğince devam etmeye çalışıyor herkes, kaldığı yerden hangi ipin ucundan tutabilirse elleri. Gözler çoğu zaman gökte, sanki gökten hayaller düşüverecekmiş gibi önüne. Hayallere dalarken, dilekler sıralarken hep nedendir gözlerimiz göklerdedir.. Bu acaba hayallerin büyüklüğünden midir yoksa hayalin ulaşılamaz kadar uzaklığından mıdır, fakat aslında gök hem çok yakındadır insana hem çok uzaktadır. Bir ferahlık vardır, baktıkça sanki insanın içi açılır. 

Karşıdaki dağların arasından süzüle süzüle gelen yollar, denizlerin dalgasından sallana sallana gelen vapurlar, gecelerin karanlığından da bir göz açıp bir kapayan yıldızlar.. İşte her şey bir o kadar uzaklaştıkça bir o kadar yakındalar. Bazıları bunları öyle iyisine bilir ki. Kiminin yollarda takılı gözleri, kiminin kulakları duymayı bekler bir vapur sesini, kimisi de var ki bir yıldız kadar yalnızdır geceleri bu yüzdendir bekler her bir geceyi. Şafak söktüğü an daha da karmaşıklaşır düşünceler. Sanki o sakinlik gider yerine bir yığın gürültü an an kaydeder kendini. Sonra bir güneş kaybolur gider bir bulut, bir yağmur gelir gider bir de umut.. Yapraklar bir bir döker kendini, saatler geçer rüzgarın esintisinde. Ve savrulur her bir ağaç yeniden esmerleşir aydınlık gökyüzü, yeniden buğulanır bir cam ve yeniden hayaller çizilir buğulanan her bir karesine. Belki bir gün dilekler dönüşür umudun yeşereceği her bir çiçeğe. Kim bilir bir gecede döner kader, bir gecenin sonunda karartının güneşe döndüğü gibi.

Bilinir ki hayat bir çark, hangi yörüngede olursanız olun hangi tarafa dönerseniz dönün veyahut hayat sizi hangi yöne çevirmiş olsa da döneceğiniz ve başlayacağınız nokta yine aynıdır. Siz daima sizsiniz, ben daima benim ve sen daima sensin, o da daima o. Çoğu zaman o, o olmaktan çıkmayacak ve sen, sen olmaktan da. O her ne olursa olsun sana bir kere hayır dediyse on kere de hayır demeye devam edecek ve sen de hep evet demeye mi.. Hayır elbette, sen de bil ki hep sensin. Kendini bildiğin müddetçe sende kendi hayat çarkının içindesin, başkasının yönlendirmesiyle bir kere ya da onlarca kere evet dediysen mutlaka sonunda kendi hayatının çarkına döneceksin dönmesen de hayat seni döndürecek. Daima başlangıcın hep aynıdır sen hayatını doğru döndürmeyi bilmelisin, gecelerin karartıları nasıl güneşe kavuşuyorsa senin de karamsarlıkların gülüşlerin olsun, bir gecede dönen kaderin senin kararlıklarınla olsun, yağmurlar bir gelip bir giderken sen başkasının umutlarında kalma senin umutların hep kendin olsun ve unutma gökte daima bir ferahlık vardır, baktıkça insanın içi mutlaka açılır..