Günümüz insanı günlük hayatın monotonluğunda boğulmaya devam ediyor. Bir kere insanların çalışma saatleri sınırlı. Bu böyle olunca işe başlayan kişiler bir an önce mesaiyi tamamlamak için uğraş vermekteler.

İnsanlar yaptıkları işe katkı sağlamak adına bir şey yaptıkları yok. İşleri ile ilgili gelişme ve değişimleri takip etmiyorlar. Daha doğrusu işte en az ne kadar çalışırım ve ne kadar kaytarırım diye düşünmektedir.

Artık insanlar en azından yaptıkları işlerle ilgili olarak okumuyor, araştırmıyor, düşünmüyor ve muhakeme etmiyorlar. İnsanlar sadece kulaktan dolma bilgilerle ve kendilerine dikte edilen işlerle uğraşıyor ve kendilerini kandırıyorlar.

Yaptığım işe ne kadar katkım olur, işimi daha iyi ve verimli nasıl yaparım diye düşünmüyor, aksine günü kurtarmanın derdine düşüyorlar. Artık sosyal hayata, siyasete, tarihe,ekonomiye ve dine dair bildikleri tek şey televizyonların kendilerine verdikleri ile ibarettir.

Günümüzde insanlar iş ve ev hayatlarında büyük sıkıntı içerisindeler.Bir yandan kendi hırsları ile günlük hayatlarını zindana çevirirken diğer yandan da etrafındakiler ile ılımlı ve olumlu iletişim kuramamak gibi büyük bir dertleri vardır.

Bütün bunlar olunca da hayat çekilmez olmaktadır. Aslında biraz hoşgörü, biraz saygı, biraz iş sevgisi ve biraz da işe yoğunlaşmak insanları mutlu etmeye yetecektir. Mutlu olmanın bir diğer ayağıda iş ve ev halkı ile olumlu ve sıcak iletişim kurmaktan geçer. Bunlara biraz dikkat ederek hayatı kendimize zehir etmeyelim.