Kasvetli bir güneş çarpar gibi bu sabah. Sanki sinirli bir ışıltının içindeyiz, aydınlatmak istemez gibi güneşin canı bugün buraları. Rüzgarın önüne geçmek için hırs yapıyor gibi, inadına savaş açıyor gibi. Tıpkı bazı insanlar gibi, kalple beyin savaşı gibi. 

Sınanıyoruz, sayfaları doldurulmuş çözülmeyi bekleyen imtihanın başındayız henüz. Soluk soluğa değiliz, soluğun başlagıncındayız. Nefeslerimiz taze, yıpranmadı haykırışlarımız. Seviyorum diyorsan bu hayatta, aslında pek çok şeyi çözdün hayatında ve geride bıraktın takıntılarını. Çünkü sevgiyi öğrendiysen kendinin yarısını aştın demektir. Bütünüyle bu imtihanı belki de yarıladın demektir. Sevgi teslimiyettir, masumiyete teslim oldun demektir. Aşama aşama giden yollar gibi, biraz zorlu zorlu dik yokuş gibi, biraz da merdiven çıkar gibi yaşamak. Yollar yağışlı da olabilir güneşli de, çamlı geniş geniş yollarda bekleyebilir seni, daracık taşlı yamaçlı yollar da. Bu yolculukta oflamak olmamalı aslında. Eğer bir yolculuğa niyet ettiysen, niyet bu yolculuğun yarısını zaten gözün kapalı aşmakta. Yani kabullenince daha iyisini yapacağını bilmen gerekir zaten, yola koyulup geri dönemezsin zahmetin ekmeğini yemek varken. Yokuşlar var mesela yükselirken, sana engel olsun diye dik dik yokuşlar. Çıkman zor olsun diye, düş diye yıkıl diye. Ama sen yıkılma, bu dünya hep sürprizlerle donatılmış ve olmadık sürpriz hep umulmadık yerlerden çıkmış. Yani bu sınav ne kadar olmadık zamanda karşındaysa işte onun cevabı da elbette umulmadıklarda.. Sırlarda, gizlerde, saklılarda.. 

Sonra bir basamak bir basamak bir daha bir daha derken geleceksin yolun sonuna, güneş gibi rüzgara inat ışıldayacaksın hayatına. Görevin ne ise çırpınacaksın, umutsuz kalmak haddimize değil. Umutsuz olsak yaratılmazdık ve Yaradanımız yanımızdaysa umut zaten gözümüzün gördüğü ve göremediği her tarafta. Bir şeye ulaşmak istiyorsan onu sev, bir şeyi başarmak veyahut elde edebilmek onu sadece sevmekten geçiyor. İşinde başarı istiyorsan onu sevmelisin, her ne kadar başarısızlığını görsen de başarıya ulaşmanın her zaman taşlı yollardan geçeceğini bilmelisin. Birine düştüyse gönlün hemen vazgeçmemelisin, belki de onun seni sevmemesi senin sınavındır hem onu hem sınavını sevmelisin yani derdini sevmelisin. Birine güvenmek istiyorsan ya da birinin güvenini kazanmak istiyorsan, birine inanmak istiyorsan ya da birini inandırmak istiyorsan önce kendini sevmelisin. Sen kendini seversen kendine yalan söyleyemezsin, kandıramazsın kendini. Ve elbette birine yalan söylerken bin kez düşünürsün, sonra o yalandan vazgeçer önce kendi güvenini yoklar kalbin, işte sonra hem güven kazanır hem de güvenmeyi öğrenirsin. Sevgi her zaman başlangıçtaki yolundan seni yarıya kadar götürür, inanmak başarmanın yarısıysa sevgi de o kalan yarısıdır.

Şimdi yol senin, yürüdüğün her adım bir hatıra bıraksın başarına, inancına ve sevgine.

En çok da yaşadıklarına saygıyla..