Kurşun gibidir bazı dertler. Saplanır yüreğine. Gözyaşların tek tek iner gözlerinden ama ölmezsin nihayetinde. Bir güneş çarpar yüzüne, rahatsız eder tenini. Gözlerini açmak istemez, kaçmak istersin ışıklardan. Hoş gelmez gönlüne baharlar, hoşnut değildir gönlün baharlarda. Ne zaman çekilsen köşene rahatsız eder düşünceler beynini. Bir meşguliyettir sarar bedenini. Ama acı bir meşguliyet.. Onu unutamamanın açtığı o meşguliyet. 

Kimi zaman uzaklardan gelir sesler, kimi zaman mırıldanır bir şarkı kulağında. Ötelerden gelir hayat sana, onun bir sesine kalakalır durur dünyan o an’da. Yollara çıkarsın istemsizce, ıssız yollara sonra haykırmak istersin dağa, taşa. Onun adını ve onun adına kendi adını. Yıldızlara sunarsın dileklerini, ağlayarak dualar edersin sonra da. Çünkü yıldızlardır umutla bakan gecene, yıldızlardır hislerini anlatan o vakitlerde. Kimi zamansa çıkar bir ay, zamansız ve öylece. Öylece görünüverir gözlerine. Kapkara göklerde kapkara sokakların içine. Karanlığa bürünen bedenin bitmiştir, hiçliğe kalmıştır hissettiklerin. Şimdiyse yorgundur kalbin, uyuyakalırsın hafifçe kısılır gözlerin. Ne uyursun ne uyumazsın öyle aralıkta bi için geçer hani. 

 

Hafifçe aralanır perde, hafifçe göğün rengi çarpar gözüne. İşte o Şafak vaktinde işte o kıpkırmızı gökte! Bir rüyaya dalarsın yeniden, seni güzelliklere götüren. Ellerini tutarsın sevdiğinin, yüreğinden öper seni, sen uyurken. Ve şarkı eşlik eder rüyalarınızda baharlarınıza. Bugün değil her gün aynı rüyalarda kavuşursun. Aynı yürek çarpıyorsa aşka, hep aynı dünyalarda olursun aslında. 

 

Ayrı dünyaların, aynı baharlarına..