Eskiden bir reklam vardı "Yok aslında birbirimizden farkımız. Ama biz Osmanlı bankasıyız" diye. İnancı ve düşüncesi ne olursa olsun bu ülkede yaşayanlar olarak birbirimizin kopyasıyız. Çünkü üzüm üzüme baka baka kararır. Her kesimde istisnalar vardır. Ama çoğunluk psikolojisi içerisinde yok hükmündedirler. Zaten böylesi istisna kişiler etkili ve yetkili yerlerde tutunamazlar. Çünkü durdurmazlar. 

Bu kısa açıklamadan sonra tıpatıp benzeyen yönlerimizin bir kısmını maddeleştirelim. Göreceksiniz ki sadece Osmanlı Bankası gibi isimlerimiz farklıdır.

*Kibirli değilim deriz ama kendimizden başka kimseyi kolay kolay beğenmeyiz.

*Toptancılıkta üstümüze yoktur. Linç girişiminde hakeza…

*Bütüne bakmayız. Parçadan bütüne gider ve bir çıkarımda bulunuruz.

*İyi birer niyet okuyucusuyuz.

*Çok dürüst olmasak da dürüst geçinmeyi ve görünmeyi çok severiz.

*Nerede bir dürüst varsa sorumlu bir makamda değildir. İmkanı olmayan herkes dürüsttür.

*Pire için yorgan yakarız.

*Sevdiğimizi ölümüne sever, nefret ettiğimizden de ölümüne nefret ederiz.

*Hiçbirimizde eleştiri kültürü gelişmemiştir. Eleştiri başkasına yapıldığı zaman hoşlanırız.

*Ben dobra bir insanım deriz. Fakat çoğu farklı yönlerimizi gizleriz.

*Bir yere getirildiğimiz zaman hak yerini buldu, emanet ehline verildi deriz. Görevden alınınca bana haksızlık yapıldı deriz.

*Hepimiz ülkeyi diğer kesime bırakılmayacak kadar severiz. Ülkeyi onlardan kurtarmaya çalışırız. 

*Yerleşmiş kurum kültürünü sevmeyiz. Her şeyimiz kişilere endekslidir. Varsa yoksa kişi…

*Bir yerin içine etsek de kolay kolay istifa yolunu seçmeyiz. Çünkü suçlu biz değiliz. Hep başkasıdır.

*Fırsatını bulan, gücü ele geçiren her kesimin ilk yaptığı iş kadrolaşmadır. Herkesin ağzından düşürmediği ehliyet ve liyakat birer edebiyattan ibarettir.

*Kadrolaşana kızar, ayıplar, eleştiririz. Elimize imkan geçti mi aynısından biz de geçeriz.

*İncinir, kırılırız. Elimize fırsat geçti mi incitir, kırarız. Bu konuda kısas sahibiyiz.

*Zayıfsak alttan alır, bir uzlaşı ararız. Gücü ele geçirince tepeden bakarız.

*Okumuşsak okul hayatında kopya çekmeyenimiz bir elin parmaklarını geçmez.

*Karşıt kesimlerin birbirine güveni yoktur. İlişkilerimiz güvensizlik üzerine yürür. Herkes kendi kesimine çok güvenir, en büyük darbeyi de kendi kesiminden yer.

*İtiraza mahal yoktur. İtaat kültürüne tabiyiz. Yoksa dışlanırız.

*Partiler yasasını değiştirmeyiz. Çünkü işimize gelmez.

*İstişare acizliktir bizde. Hayalimizde tek adam olma vardır.

*Elin gözündeki çöpü görür, kendi gözümüzdeki merteği görmeyiz.

*Torpil, adam kayırma, adamını bulma tam bizim işimiz. Yaparken de kılıfına uydururuz.

*Her şeye bir mazeret ve kılıfımız hazırdır.

*Güçlüye boynumuz kıldan incedir. Zayıfa aslan kesiliriz.

*Çok konuşur, az iş yaparız.

*Hepimiz iyi bir siyasetçi, iyi bir öğretmen, iyi bir doktoruz. Ülke meselelerini çözmede, eğitim ve öğretim işlerini halletmede, hastalık durumlarını tedavi etmede üstümüze yok. İşi, uzmanına bırakmayız. Çünkü beğenmeyiz. Önerilerimiz pek çoktur.

*Her konuda olur olmaz fikrimizi söyleriz. Sanki soran var gibi!

*Sevgi ve nefretimiz önyargıya dayalı.

*Aynı dili konuşuruz ama anlaşamayız. Sorunlarımızı şiddete başvurarak çözmeye çalışırken sorun üretiriz. Şiddete karşıyız ama sorunlarımızı şiddete başvurarak çözmeye çalışırız.

*Sorun üretmede seri üretim yapan bir fabrika gibiyiz. Belki de sürekli ürettiğimiz tek şey budur.

Yetmez mi bu kadarı? Say say bitmez birbirimize benzerliğimiz. Ne de olsa Osmanlı Bankasıyız.