Çocuklarım meslek seçimi yaparken, büyüklerimizin nesi var anne hepsi aynı şeyi söylüyorlar. Doktor, mühendis bir de öğretmen ol tavsiyesi veriyorlar. Başka meslek yok mu Türkiye'de ? demişlerdi. Yıllar önceki bu soru, zihnimi işgal ederek birden dahil oldular bu günüme. Bazı meslekler ülkelerin bilincine yerleşir ve o meslekteki insanlar önem arz eder. İşte bu nedenden dolayı bir kaç meslek o ülkenin öngörüsü oluverir. Düşünün bundan 40-50 yıl önce siyasi bilimlere giden öğrenci sayısı ne kadardı veya diyetisyenlik okuyan kaç kişiydi. Ya da cerrahi estetisyenlik bölümü var mıydı ülkemizde. Demokrasinin henüz tam anlamıyla icra edilemediği bir ülkede vali ol, kaymakam ol yavrum ülkemizin değerlerini yükselt diyecek bir babaanne veya teknoloji çok gelişecek ilerde bunu yönlendiren ülkeler kalkınacak senin de bir katkın olsun oğlum diyecek bir anneanne var mıydı o dönem bilmiyorum. Fakat doktor oldu benim torunum. Öğretmen olacak benim kızım. Mühendislik okuyor bizim torun sözcükleri çok dolaşıyordu. Tabi ki bu durumun bir çok sebebi var. En başta ülkelerin gelişmişlik seviyesi ile ilgili bir durum. İkincisi okuma yazma oranıyla alakalı. Çünkü eğitimdeki fırsat eşitliği, meslek seçiminde önemli yeri var. Üçüncüsü, öngürü vizyon ile ilgili. Ekonomik yönden güçlü olmak bir çok sektörün önünü açar. Ayrıca bilginin meslek seçiminde önemli rolleri vardır. Şu an gelişmekte olan bir ülke olarak, bir çok farklı meslek dalları oluştu .Özellikle ismini yeni duyduğumuz teknolojinin mesleki alanları genişledi. Fakat hala doktor olmak önemli bir meslek ama yapılan araştırmalara göre, tıp okuyan öğrencilerin büyük bir bölümü cerrahi estetisyen olmaya yöneliyorlar. Buda bir alanda uzmanlaşma getiriyor ve ülkeye katkısı yadsınamaz elbette. Örneğin ; Son yıllarda saç ekiminde gelinen son noktada sağlık turizmi oluştu. Bu güzel bir gelişme ve mesleki açıdan yeni bir alan. Fakat kodlama öğren torunum diyen bir babaanne var mı ? Genetik kodlarımız kesildi mi ? Bilim insanı ol torunum diyen bir anneanne var mı? Bilmiyorum. Var mı ?