Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı ile Çalışma Bakanlığı arasında düzenlenen protokole göre; 6-12 aylık torunlarına bakan büyükannelere  425 TL maaş verilecek.  Mart ayında başlayacak ödemeye göre şimdilik 10 il pilot bölge seçilmiş. Uygulamadan yararlanmak için çalışan annenin en az geriye dönük bir yıllık sigortalılık hali şart koşuluyor. Annenin maaşı ise iki asgari ücretten az olması gerekiyor.

Protokol imzalanmış. Bu düzenlemeden kimler, ne kadar kişi yararlanacak bunu da uygulanmaya başlayınca görürüz. Bize hayırlı olsun demekten başka ne demek düşer? Çocuğa bakmada sanırım bir sıkıntı olmalı ki devlet böyle bir düzenlemeye gidiyor. Fakat insan sormadan edemiyor? Böylesi düzenleme önceliklerimiz arasında mı olmalıydı?

TÜİK’e göre 2016 yılında 15-64 yaş arası kadınlarda işsizlik oranı % 13,3 erkeklerde  bu oran  11,3 olarak tespit edilmiştir. 15-24 yaş arasında ise bu oran kadınlarda 20,5 erkeklerde ise 19,2 olarak ortaya çıkmıştır. Yanlış hesap yapmıyorsam her 5 kişiden birimiz işsiz. Çalışmıyor, ya da iş arıyor. Devlet veya özel sektör iş veremiyor bu insanımıza.

Devletin büyükanneye maaş vermesi anneleri yani bayanları çalışmaya teşvik anlamına gelmektedir. Çocuğu olan annelere verilen bu teşvik, çalışan ailelere az da olsa bir katkı sağlayacaktır. Bu kadar işsizimizin olduğu bir ortamda işi olup maaş alan anneye katkı çok doğru olmasa gerek, zamanlaması uygun değil diye düşünüyorum. Öncelik işsizleri iş sahibi yapmak olmalıydı? Çalışan annelerin çocuğu olduğuna göre -boşanma vb özel durumlar hariç- zaten bu eve çift maaş giriyor demektir. İşsizler ordusu arasında  ise belki karı-kocanın her ikisi de işsiz olabilir. 

Okuyanlar arasında ve mezun olduktan sonra görev almada, iş bulmada kız çocuklarının erkek çocuklara göre daha azimli oldukları göze çarpmaktadır. Erkek çocuklar, soyumuzu devam ettirecek, büyüyünce bize bakacak düşüncesiyle ailelerin çoğu tarafından biraz fazla şımartılınca okumada pek gözleri olmuyor. Erkekler ailesine nazlanıp yaramazlık yapa dursunlar kızlarımız okuyup bir yerlere gelmektedir. Birçok kuruma gidildiği zaman çalışanlar içerisinde erkeklerin bayanlara göre sayısının çok az olduğu dikkat çekmektedir. Eskiden her kurumda çalışan birkaç bayan var iken şimdi erkeklere göre ezici bir üstünlükleri var kadınların. Neredeyse birçok meslek bayan mesleği olmuş durumdadır. Kadınların çalışma hayatında bizde varız demesiyle birlikte çalışan anneler sorun üzerine sorun yaşamaktadır. Çünkü çocuk kendi başına yeter duruma gelinceye kadar bakıma muhtaçtır. Kadın çocuğuna mı bakacak, ev işlerini mi yürütecek, iş hayatında çalışmak için mücadele  mi edecek? Evet, karı-koca çalışmak suretiyle evin ekonomik refah seviyesi yükselmektedir. Çünkü eve çift maaş girmekte. Bu durumda anne gücünden daha fazla bir efor sarf etmek durumunda kalacaktır. Çocuğun bakımı ise başlı başına bir sorundur. Anne şefkatiyle büyüyecek ana kuzusu çocuklar akşamdan akşama annesini görebilmekte. Akşamı iple çekmektedir. İster büyükanne, ister bakıcı, ister kreş çocuğa kim bakarsa baksın, isterse mükemmel baksınlar, anneyi aratmasınlar; çocuğun bakımında annenin yeri her zaman için ayrıdır. Kimse annenin yerini tutamaz.

Sözlerimden kadınların çalışmasına karşı olduğum anlamı çıkmasın. Kimsenin çalıştığında gözüm yok, Kimseyi de kıskanmıyorum. İsteyen çalışmayı seçer, isteyen de çalışmaz. Bu bir tercih meselesidir. Kadın dışarıda başkasının işini yaparken, başkasının çocuğuyla ilgilenirken kendi çocuğu başkasına emanet. Çocuk yetiştirmeyi önemsemiyoruz anlaşılan. Çocuk ailenin tutkalıdır, neşesidir, toplumun çekirdeğidir, geleceğimizin teminatıdır. Çocuğun yetişmesinde/eğitiminde/terbiyesinde annenin önemi küçümsenemeyecek kadar büyüktür.

Büyükanne torununa bakacaksa parası için değil, kendisinden bir parça olduğu için bakar. Çalışmayı seçen anne de çocuğunun bakımı için mutlaka tedbirini almış, A ve B planları yapmıştır. Zor da olsa çalışma hayatına devam edecektir. Devlet mutlaka yardım yapacaksa bunun adı “Büyükanneye torun maaşı” şeklinde olmamalı. Bu parayı bugün çocuk parası adı altında verilen sembolik paraya ekleyebilir. Aile çocuğu adına yatan bu parayı ister kendi harcar, ister çocuğun harcamalarında kullanır, ister büyükanneye veya çocuğuna bakan bakıcıya verir.

Yetkililerin bu aldıkları kararı yeniden gözden geçirmesinde fayda vardır.