Türkiye sorunlarla dolu ve yıllardır sorunlarını çözememiş, çözmeye de çalışmamış garip bir ülke. Arşivlerden 50- 60 yıl öncesi yazılanlara bakıyorum; birçok sorun çözülmediği gibi daha da büyüyerek bu günlere gelmiş. Türkiye’yi yönetenler günü kurtarmayı kâr saydıklarından sorunları çözmek şöyle dursun yeni sorunlar üretmekten geri kalmamışlar.

   Örneğin; işsizlik almış başını gitmiş. Akademik öğretimin sorunları daha da artmış. Sağlık sorunları alabildiğine büyümüş. Çevre sorunlarına hiç bakılmamış. Partiler arasındaki senlik benlik kavgaları halen sürmekte. Anayasa yine sorunlu, yasama ve yargı üzerine sorunlar katlanmış. Dış politikadaki basiretsizlikler sürüyor. Halen ABD gibi ülkelere bağımlıyız, halen Kıbrıs ve Orta Doğu sorunları çözümlenmemiş, halen sürmekte olan savaşlara dur diyecek birileri yok…

   1946 yılında Demokrat Parti kurulduğunda; halkın demokrasiye geçme özlemi vardı. Sanılıyordu ki DP bir takım yeni hak ve özgürlükler getirecek. 1950 genel seçiminde bu yanılgıya düşen çoğu aydınlar DP’yi desteklemişlerdi. DP iktidar olunca beklenilenin tam tersi oldu. DP iktidarı;  milliyetçi cephe hükümetlerine, Özal dönemine, AKP iktidarına zemin hazırladığı gibi anti ulusal dış politikalara, her yönden dışa bağımlılığa, devleti yandaşlarına ve ABD’ye peşkeş çekerek; bugüne kadar aynı hataları yapan hükümetlerin öncüsü oldu. İşte Türkiye 1950’den bu yana DP’nin yaptığı bu hataların ceremesini çekiyor.

DP Amerika’nın Marshall yardımlarıyla yollar yaptı. Her mahalleden bir milyoner çıkarmaya çabalandı, halk göreceli bir bolluğa kavuşturuldu, siyasi İslam da bolca kullanıldı. Sonuçta ilk dış borçlanmalar yapıldı. Dış krediler ve borçlanmalar arttıkça Türkiye karanlık bir tünelin içinde gözü kapalı uzun bir yolculuğa çıktı. Dahası Kore’ye asker gönderme karşılığı NATO’ya girildi. Ve Türkiye her şeyiyle Amerika’ya teslim oldu. Ve o gün bugündür Amerika’nın desteklemediği, kullanamayacağı partiler seçim kazanamıyor.

Yapılan anketlerde Türk halkı ABD’ni hiç sevmiyor, sıcak da bakmıyor. Ama dünden bugüne Türkiye’yi her şeyiyle yabancılara özellikle ABD ve Arap ülkelerine peşkeş çekenlerle bunların yerli işbirlikçilerine;  aynı Türk halkı oy verebiliyor. Bunda bir çelişki yok mu? Var, olduğu da apaçık ortada. Çünkü bu partilere oy verenlerin çoğunluğu şöyle ya da böyle, az ya da çok bir çıkar peşinde. Çünkü okyanus ötesinden yollanan paralar ve örgütlenmeler iktidara aday olan partilerin propagandası için kullanılıyor. Çünkü okyanus ötesindeki Amerika uzun süre kullanabileceği liderlerin iktidara gelmesini istiyor. Bu sistemin kuralları da tamı tamına 63 yıldır yürürlükte.

Bu sistemin getirip götürdüklerinden dolayı da 63 yıldır çıbanbaşı olan sorunlar çözülmemiş, çözülmesi de gün geçtikçe zorlaşmıştır