Ebû Süfyân Sahr İbni Harb radıyallahu anh, Bizans Kralı Herakliyus ile aralarında geçen uzun konuşmayı naklederken şöyle dedi: Herakliyus:

O (peygamber olduğunu söyle­yen) adam size neleri emrediyor? diye sordu. Ben de:

Sadece Allah’a kulluk ediniz, O’na hiç bir şeyi ortak koşmayınız. Ata­larınızın iman ettiklerini söyledikleri şeyleri terkediniz, diyor ve bize namaz kılmayı, sözde ve işde doğ­ruluğu, iffetli yaşamayı ve akraba
ile ilgilenmeyi emrediyor, dedim. (Buhârî, Bed’u’l-vahy 6, Salât 1, Sadakat 28; Müslim, Cihâd 74)

Açıklamalar

Hudeybiye antlaşmasından sonra Hz. Peygamber çevredeki yöne­ticilere İslâm’a davet mektupları yazmıştır. Bu mektuplardan bi­rini de Bizans kralı Herakliyus’a göndermiştir. Mektup, o sırada Kudüs’te bulunan Herakliyus’un il­gisini çekmiş, durumu soruşturmak istemiş ve ticâret maksadıyla Şam’a gitmekte olan Mekkelileri sarayına getirtmiştir. Ebû Süfyân’ı muhatap alarak ona Hz. Peygamber ile ilgili sorular sormuştur. İşte bu sorulardan birini hadisimizde bulmaktayız. Ebû Süfyân’ın cevabında Hz. Pey­gamberin, namaz kılmayı, söz ve fiilde doğruluğu emrettiğini söylemesi, doğruluğun ta baştan beri Peygamberimiz tarafından tavsiye edilen bir meziyet olduğunu göstermektedir. Sözde ve iş de doğru olmak, peygamberlerin ortak daveti ve müşterek özellikleridir. Her peygam­ber ümmetinden doğru olmalarını istemiştir. Bizzat Hz. Peygamber de peygamber olmadan önce bile Araplar arasında “emin (güvenilir, doğru) kişi” olarak bilinirdi.

Hadisten Öğrendiklerimiz

1. Hz. Peygamberin doğruluğunu düşmanları bile kabul ve takdir etmek zorunda kalmışlardır.
2. Doğruluk ve güvenilir olmak peygamberlerin ortak özelliklerindendir.
3. Doğruluk, İslam’ın ilk temel ilke­lerindendir.