Öncelikle geçtiğimiz günlerde Hocalı Katliamı’nın yıl dönümüydü. 26 Şubat 1992’de Rus destekli Ermenilerin Hocalı’da yaptığı katliam soykırım olarak değerlendirilmeli. İnsanın aklının almadığı şekilde işkencelere maruz kalan, hayatını kaybeden tüm soydaşlarımızı anıyorum. Allah bir daha Türk milletine böyle acılar yaşatmasın diyorum…

Dünya üzerinde ah, vah çekilecek savaş, şiddet hadiseleri o kadar fazla ki. Dünya zorlu bir süreçten geçiyor. Son dönemlerde Rusya’nın Ukrayna’ya yönelik yürüttüğü harekat dünya gündeminin ilk sırasına oturmuş durumda. Bu konu hakkında yazmamak olmazdı. Ancak ben olaylara farklı bir pencereden bakmak niyetindeyim. Bunu diyorum ama elimde gizli bilgiler varmış gibi falan düşünmeyin. Sadece biraz hafızalarınızı tazelemek istiyorum. Çünkü malum olduğu üzere biz unutkan insanlarız. Ha baştan söyleyeyim –ki her seferinde bu tarz şeyler yazmaktan hicap duyuyorum- Ruslardan yana değilim.

Bir de şunu söylerim sıklıkla; günün birinde öleceğini bilen dünya üzerindeki tek varlık insandır. Ancak insanoğlu, ölümü hep aklından çıkarır. Halbuki, ölümü hatırlasa öldürmenin ne kadar kötü, yanlış olduğunun farkına varacak. İnsan dünyaya geldi geleli sürekli birbirini öldürmekte, kurduğu ülkelerin başına getirdiği isimlerin keyfine göre birbirini katletmektedir. Nerede, ne şekilde olursa olsun; savaştan yana olmamalı insan. “Bana ne” dememeli. Ayrıca ülkelerini, topraklarını savunan Ukraynalılara da saygı duyuyorum. Direniş haklıdır ve meşrudur. Sonuçta ülkelerini koruyorlar.

Ukrayna’nın başına gelene de “İyi olmuş” diyecek halimiz yok. Ben, Ukrayna’nın Türkiye ile dostluk, ‘kardeşlik’ kurduğu bir alan, konu hatırlamıyorum. Hatırlayan varsa o da benim hafızamı tazelesin. Hükümetler arasında iş birlikleri olmuştur. Her ülkenin de kendi aralarında iş birlikleri vardır. Ondan bahsetmiyorum. Ben, son yıllarda Ukrayna’nın Karadeniz’de Türk balıkçı teknelerine düşman gemisi muamelesi yaptığı ve batırdığı haberleri hatırlıyorum. Hatta daha ilginç bir şey söyleyeyim; 2001 senesinde Ukrayna mahkemeleri öldürülen bir Türk balıkçının ailesinden yakıt, mermi parası dahil olmak üzere tam 460 bin dolar istemişti. Kaç kişi Karadeniz’in sularına gömüldü? O dönem Ukrayna’nın bu tutumundan dolayı eylemler yapılmadı mı?

Zaman zaman diğer insanlarla bir araya geldiğinizde muhabbet konusu olur değil mi; dostluk başka, arkadaşlık başka, kardeşlik başka diye. Benim açıkçası Ukrayna’ya karşı bakışım da böyle. Ukrayna halkı bugün mazlumdur, masumdur. Bu doğru. Ancak kardeş miyiz, değiliz. Kırım Türkleri ayrı. Onlar kardeşimiz.

Daha birkaç mevzu daha var değinilebilecek ancak bu haftalık bu kadar. Herkese iyi hafta sonları diliyorum.