1 Mayıs öteden beri tüm dünyada işçi bayramı olarak kutlanıyor. Ülkemizde de bu böyle! 1 Mayıs tatil ilan edilerek o gün işçilerin bayram yapmaları ve çeşitli etkinliklerle bu günü kutlamaları amaçlanıyor. Ne var ki geçtiğimiz ve çok geride kalan yıllarda 1 Mayıs işçi bayramı ülke olarak çok acı günler yaşamamıza neden oldu.

Adı üstünde bayram! Herkes bayram etsin mutlu olsun, ancak her zaman olduğu gibi bazı provokatörler bayram yapanların arasına sızarak onları kışkırtarak panik ortamı yarattılar ve onlarca emekçimizin ve masum vatandaşımızın ölümüne yol açtığı günler oldu.

Beyin ve beden gücü ile çalışan işçilerimizin bir gün içinde olsa mutlu olmaları beyinlerini günlük işleri ve uğraşları dışında meşgul etmeleridir. Öncelikle işçi ve emekçilerimizin geçimlerini sağladığı iş yerine ve işverenlerine, işlerine saygı duyması gerekmektedir.

Tabii ki işverenlerinde kendilerine beden ve beyin gücü ile çalışarak kendisine para kazandıran emekçilere de saygı duyması gerekmektedir.

Bu gün Türkiye’de işsizlik var diye bağırıyoruz, isyan ediyoruz. Gerekçe olarak da işçi ücretlerinin azlığı ve işgüçlüğünü bahane ediyoruz. Az parayı beğenmeyen çok parayı bulamaz. Patronların kendilerine para kazandıran kişilere ve emeklerine saygı duymalıdır.

Sonuçta da kendine para kazandıran işçisine saygı duyması gerektiği gibi, işçinin de ekmek parası kazandığı iş yerine ve işverenine saygı duyması gerekir. Artık günümüz Türkiye’sinde işverenin işçisine, işçinin de işverene ve işine saygılı olmalıdır diye düşünüyorum.

Sonuç olarak, 1 Mayıs işçi bayramında işveren işçisine, işçi işverenine ve işine saygı duymalı!..