Öyle bir dönemde yaşıyoruz ki içinde birçok yenilik, kolaylık var. İstediğimiz hemen her şey var. Erişim olay. Tabii maddi imkanlar yeterliyse. Dolayısıyla bugünkü yazım biraz zengin, hali vakti yerinde olan insanlara hitap ediyor.

İçerisinde bulunduğumuz dönemde ‘her şey var, her şey mevcut’ diyoruz ama her şey güllük gülistanlık değil tabii ki. Bu durum aslında bazı sorunları da doğurdu. Mesela tüketim çılgınlığı gibi. Birileri ihtiyaç yaratıyor insanlar da bu oluşturulan ihtiyacı kapatmak için tüketime yöneliyor. İhtiyaç olmasa da indirimde olduğu için alınan eşyalarla, belki de ömür boyunca kullanılmayacak objelerle dolu evler. Farkında olmadan depolama alanları dolmuş insanların. Ayakkabılıklarda bir sürü ayakkabı, gardıroplara sığmayan kıyafetler falan… Bütün bunlar zaman içerisinde insanlara yük olabiliyor.

Yaşanan bu tüketim çılgınlığını ortadan kaldırmak ve sadeleşmek isteyen, yukarıda bahsetmiş olduğum yükten kurtulmak isteyen insanlar sadeleşmeye yöneliyor. ‘Az tüketim, çok huzur’ şiarıyla hareket eden insanlar, minimalizme yöneliyor. Nedir bu minimalizm? Yaşamda karmaşaya neden olabilecek şeylerden uzaklaşmak. Yani bir nevi yetinmek. Sonu ‘-izm’ le biten şeylere hep bir mesafeliyimdir ama bu minimalizm iyi bir şey. Şöyle ki; İhtiyaçlar tanımlanır, alışveriş yapmadan önce elde ne var ne yok bir bakılır, eldekiyle rahat idare edilebileceği fark edildiğinde alışverişten vaz geçilir. Böylece hem paradan hem zamandan tasarruf edilir. İnsan, hayatındaki diğer hedeflerine ya da gerçek isteklerine daha iyi odaklanır.

Gardırobunuzda çok mu kıyafet var? Sadeleşeceksiniz. Kullanmadığınız ya da az kullandığınız kıyafetlerden yeni kombinler yaratacaksınız. Böylece dolaptaki karmaşıklığın önüne geçeceksiniz. Öte yandan kullanmadığınız kıyafetleri ihtiyaç sahiplerine ulaştırabilirsiniz. Bunun benzeri mutfakta, salonda da uygulanabilir. Mesela her dolaptan bardak, tabak, çanak, tencere çıkıyorsa mutfağı sadeleştirin.

Az tüketim, çok huzur.

Az eşya, çok mutluluk.