Ne zaman bir okula gidip sınıflara girsem yaptığım ilk şey, temiz sıra bulabilir miyim diye okul sıralarına bakmak olur. Sıraların her birine tek tek göz atarım. Hangi muhitin, hangi okulu olursa olsun temiz sıra bulmak mümkün değil. Karalanmış, çizilmiş, yazılmış ve yontulmuştur. 

Kim mi yapıyor bu işi? Öğrenciler elbet! Yapan belli mi? Değil elbet! Yani faili meçhuldür. Okul ikili öğretim yapıyorsa bu karalama ve yontma işini sabahçılara göre öğlenciler, öğlencilere göre sabahçılar yapmıştır. Okul normal öğretim yapıyorsa sıraları karalayan önceki yılların öğrencisidir. İster ikili ister normal öğretim yapan öğrenci olsun, içlerinden bir tanesi kalkıp "Öğretmenim! Bu işi ben yaptım" dese kalkıp alnından öpeceğim.

İşin garibi karalı, yontulmuş ve yazılı sıralarla eğitim ve öğretim yapmayı kanıksadık iyice. Çünkü böylesi sıralara ne öğretmen ne okul idarecisi bir şey diyor. Devlet derseniz "Bunu yapan çocuktur, problem değil. Benden yeter ki sıra istesinler, ben yine veririm" bonkörlüğü içerisinde. Sanki cebinden mi çıkıyor? Ne yaptın bu sıraları demiyor. Senin benim vergimle sıraları bir güzel yeniliyor. Yeter ki çocuğun psikolojisi bozulmasın. Velilere "Şu gördüğünüz sıraları maalesef çocuklarınız bu hale getirdi" deseniz hiçbir veli üzerine almaz. Çünkü onlara göre çocukları böyle bir şeyi asla yapmaz.

Sıralara istediği şekilde desen veren, kendi babasının mülkü gibi kullanan öğrenciler konusunda veliler haklı. Çünkü hiçbir çocuk evindeki çalışma masasını karalamaz ve yontmaz. Bunu bilen veli, çocuğunun okulda da karalamayacağını düşünür. Kimse üzerine almasa da orta yerde bir gerçek var. Devlet tarafından tertemiz verilen sıralar kısa bir süre içinde öğrencilerin elinde deneme tahtası olup çıkıyor.

Bu konuda ne yapılabilir? Bence eğitim ve öğretimde istendik davranışların öğrenciler üzerinde oluşmasını istiyorsak ilk önce okul sıralarından işe başlamamız gerekiyor. Çünkü daha küçük yaşta yapılan bu işin kamu malına zarar verdiği bilinci oluşturulamazsa bu çocuk, her türlü kötülüğü ileride yapma potansiyelini bünyesinde taşımaya devam edecektir. Yeter ki eline fırsat geçsin. Bu demektir ki devletin malı sıralar sahipsiz. Sahipsiz olduğu için sıralar  hoyratça kullanılmaya devam ediyor.

Bu durumda yapılması gereken, sene başında öğrenci hangi sıraya oturacaksa ve bu sırayı kaç kişi ortak kullanacaksa bu sıraların öğrencilere daha doğrusu velilerine zimmetlenmesi gerekiyor. Sırada insan elinden kaynaklanan biz çizik oluşmuşsa bedelinin veliden tahsil edilmesi şartı konmalıdır. Tekrarında öğrencinin örgün eğitim dışına çıkarılarak öğrenimine açıktan devam etmesi sağlanmalıdır. Bu yaptırım işe yarar diye düşünüyorum.

Önce sıraları kurtaralım. Ardından eğitim ve öğretimi düşünelim.