Yine bir seçim atmosferi içerisine girdik. Daha  dört ay önce seçim atmosferinden çıkmış bir ülke olarak, bu yeni seçimlere adapte olmaktan biraz zorlanıyoruz. Türkiye’de hiç bitmeyen seçim dalgalarından biri ile karşı karşıyız.

Mart 2019 tarihinde yapılacak olan yerel seçimlerle ilgili çalışmalar başladı bile. Türkiye de  her on sekiz ayda bir seçim yaşanmış. Erken seçim, baskın seçim, olağan seçim, olağanüstü seçim ve referandum diye adlandırdığımız çeşitli seçimlerde sandığa giderek oy kullanmışız.

Bundan yıllar önceki seçimlerde aday bulmak çok zor iken şimdi adeta aday enflasyonu yaşanmaktadır. Özellikle iktidar partisi mensupları aday olmak için yoğun bir yarış içerisine giriyor. Aynı şekilde muhalefet partilerinde de aynı telaş vardır.

1980 ihtilalinden sonra gerek belediye başkanlığı ve gerekse milletvekilliği için aday bulmak adeta imkansızdır. Hatır gönül ile listeye girmesi için zorlanan adaylar, listelerde yer almamak için çok uğraşırdı.

Aradan geçen zaman içerisinde şimdi ise adaylıktan önce aday adaylığı için insanlar adeta yarışıyor. İnsanların eskiden başkan olma gibi bir derdi yoktu. Şimdi ise başkan olmaktan başka işi olmayanlar arttı. Aradan geçen zaman içerisinde her partiden yüzlerce aday adayı ortaya çıkmaktadır.

Aday adayının sayısının bile bu kadar çok artması bazılarınca demokrasinin gelişmesine bağlansa da aday adaylığının ardından bazı makam kapmak isteyenlerin çokluğuna veriyorum ben. Çünkü aday adayı olarak adını duyuranlar seçilemezlerse bile seçimin tamamlanmasının ardından bir masa beklemekte.

Sadece belediye başkanlığı için değil belediye meclis üyeliği ve il genel meclis üyeliği içinde bu düşüncem sabittir. Bu arada evini geçindirmekten ve idare etmekten  aciz kişilerin koskoca belediyenin yönetimine talip olması da ayrı bir dert. Adaylar açıklandığı zaman kimlerin nerelere aday olacağını hep birlikte göreceğiz.