İstanbul Beşiktaş’ta gerçekleşen hain terör saldırısının ardından ne yazık ki, Konya’da üç tane genç evladını toprağa verdi. Biri Seydişehir’de, biri Hüyük’te ve biri de merkezde toprağa verilen üç kahraman polisimiz hepimizin yüreğini yaktı.

Ülke gündemini alt üst eden hain terör girişiminin ardından özellikle Konya’da toprağa verilen şehit polisimiz için Namazgah’a gittik. Ancak bir milyondan fazla bir nüfusa sahip olan koskoca Konya’dan şehit cenazesine katılanların sayısı pek fazla değildi.

Kalleş teröre kurban verdiğimiz gencecik şehit polisimiz için en azından on binler  cenaze törenine katılmalı ve teröre  hep birlikte  gür bir sesle hayır demeliydik. 44 polis ve vatandaşımızı şehit verdiğimiz kalleş terör hareketinden sonra eline  Türk bayrağını alanların sokağa çıkması gerekmez miydi?

Terör eylemlerine hak ettiği karşı tepkiyi  vermekten günden güne azaltmaya başlıyoruz gibime geliyor. Terör saldırılarından sonra ortak ve güçlü bir şekilde sesimizi çıkaramıyoruz nedense. Hemen her kalleş terör saldırısının ardından birkaç gün beyanatlar veriyoruz, daha sonra da normal hayatımıza dönüyoruz.

Oysa milyondan fazla nüfusa sahip olan Konya, ellerinde Türk bayrakları ve dillerinde “tekbir”lerle yeri göğü inletmeli, kalleş teröre karşı bir ve diri olmalıyız. Evlerimizi ve işyerlerimizi Türk bayrakları ile donatarak “teröre diz çökmeyeceğiz” mesajı vermeliyiz.

Terörün amacı toplumu korkuya ve parçalamaya yönelik faaliyetlerdir. Onlara bu fırsatı vermemek gerekir. Şehit babasından bir tanesinin dediği gibi “bir ölür bin diriliriz” diyerek sokaklara çıkarak, vatanımıza olan bağlılığımızı göstermek gerekir diye düşünüyorum.

Bu konuda özellikle siyasi partilere ve sivil toplum örgütlerine büyük görev düşmektedir. Bu saydığım kurumlar bir araya gelerek büyük bir teröre tepki yürüyüşü veya mitingi düzenleyebilirler. Bu vatanın sahipsiz olmadığını ve bu kutsal topraklar uğruna hepimizin canını seve seve verebileceğini  terör ve terörün destekçilerine ilan etmeliyiz.