Ülkelerin, evlerin, işlerin, zamanın ve daha bir çok şeyin sınırı yani hududu olduğunu görürüz; ülkemizin sınırları ihlal edildiğinde, evimizin ya da bahçemizin sınırına birileri girdiğinde, iş yerinde çalışma zamanını gerekenden fazla geçirdiğimizde nasıl rahatsızlık duyuyorsak aslında ruhumuzun sınırını aştığımızda ya da aşılmasına izin verdiğimizde de aynı rahatsızlığı duyuyoruz.

Tek bir farkla; ruhun yaptırımlarının somut olduğu kadar soyut tarafı da olduğu için bazen kendimizi görmekte sorun yaşıyor olabiliriz bu da devamında; fedakarlık döngülerine (özden vermek), insanlara iki uçta güven beslemeye ya çok ya hiç, sürekli onay alma isteğine, her şeyi yönetme isteğine, kontrol sağlanamayan yerlerde yaşanan kaygı bozukluklarına sebebiyet vermektedir.

Sınır koyabilmek insanlar tarafından kendisini daha önemli bir yere koymak olarak anlaşıldığı gibi çevreden ya da kişilerin kendisinden bencil olarak algılanmaktan korkmalarını da sağlamaktadır. Yaşamda patolojik olan ya da olmayan bir çok sorunun altında kişinin sınırlarının ihlalini görmekteyiz.

Temelde bu durumla baş etmek için;

1- Merkeze aldığımız önceliklerin ve sorumlulukların gerekliliğini ve yapılabilirliğini sorgulamak.

2- Üstümüze düşen kısımdan fazlasını almamak ve alıyorsak karşı taraftan ya da muhattabınızdan beklenti seviyenizi doğru ayarlamak.

3- Yaptığınız zaman kendinize kızmayacaksınız evet ya da hayır demek, önce kendinize soru sormak refleksif olarak cevap vermemeye çalışmak ve üzerine düşünüp o şekilde karar almak bunun işin 48 saat düşünme kuralını uygulamak mantıklı olabilir. Örneğin; biri için herhangi bir şey yapmak istiyorsunuz fakat o bundan emin değilsiniz üzerinden 2 gün geçtikten sonra da hala aynı fikirdeyseniz yapın ama değilseniz yapmayın.

Sınırlarınızı korumak ve korumayı öğrenmek şemalarımızın incelenmesi ile daha kolay bu nedenle uzman desteği de alabilirsiniz.

Sevgilerimle…