Aile, toplumun temel yapı taşlarından biri olmakla birlikle kültürel geleneklerin de sürekliliğini, temel eğitimi, bireysel ihtiyaçların bir çoğunu da sağlayan bir kurumdur.

Aile, bireylerin olumlu ve olumsuz davranışları kazandığı, geliştirdiği de bir alandır. Aile içi geçimsizlikte tam olarak bu noktada yeni dünya düzeni içerisinde, küreselleşme, tüketim kültürü, yeni medya unsurları nedeniyle bireyselleşme hakim olmaya başlamıştır. Bu durum fizyolojik ve ruhsal olarak aile kurumunu olumsuz yönde etkilemektedir.

Psikolojide aile içi geçimsizlik, aile üyelerinin birbirleri ile olan ilişki bağlarındaki yıpranmayı temsil etmektedir. Son araştırmalar bu durumun günümüzde arttığı göstermektedir. Evlenme ve boşanma oranının arttığı gözlemlenmiştir. Bu duruma ek olarak evlenme yaşınında yükseldiği kaydedilmektedir.

Peki aile içi sorunlar nelerdir:

Akla gelen ilk durum şiddet, güç ve baskı uygulayarak kişilerin bedensel veya ruhsal açıdan zarar görmesine neden olan, davranışların tümünü şiddet olarak tanımlayabiliriz. Aile içi şiddet kısaca aile bireylerinden birisinin, ailenin diğer bireylerinin saldırısına uğraması olarak tanımlanabilir. Şiddetin azalması başta eğitim seviyesi, kültür, yaşam kalitesi, sosyal yapı ile ilişkilidir. Aile kurumu, şiddetin ve türlerinin öğrenildiği ilk yerdir. Kişilerde bireysel anlamda psikolojik sorunların açığa çıktığı ya da temellerinin atıldığı yer aile içi sorunlardır…

İyi bir aile ilişkisinde şiddet, sadakatsizlik, güvensizlik, sürekli kontrol altında tutma isteği olumsuzken ailelerin kendilerine özel ilişkileri, iletişim becerileri sağlıklı bir ilişkinin temelini atabilir.

Susan Sarandon’ın aile içi geçimimizliği iyi bir şekilde ifade eden şu sözü aslında bireysel anlamda da olumsuz ve olumlu etkileri özetlemektedir “Bütün mutlu aileler birbirine benzer; ama her mutsuz ailenin sadece kendine has bir hikayesi vardır.”

Sevgilerimle…