Bırakıp gittiğiniz her neyse ona adanmış tüm parçalarınız onunla kalır,

Ardına dönüp baktığında gördüğün,

Bir zaman dilimine hapsolmuş "sen"in yankılarındır,

Her veda biraz da zamansızdır aslında...

Söylenmemiş cümlelerine mecburi noktalar koyduğun,

Gerçekleşmemiş tüm fiillerin faili olmaktan vazgeçtiğin,

Ve yazılmamış tüm ifadelerini biraz gönüllü biraz gönülsüz

Ama her halukarda kendi ellerinle raflara kaldırdığın bir kitap gibi

Her veda hüzün taşır içinde...

Doğurup büyüttüğü çocuğuna uzaktan el sallayan bir annenin hüznü gibi,

"Emek" diye bildiğin ne varsa içine kattığın,

Sevgiyle yoğurup, her tökezlediğinde elinden tuttuğun,

Bir bahar sevinciyle merhaba deyip,

Yine bahar hüznüyle geri de bıraktığın hayaller gibi...

Her veda bir başlangıçtır aslında...

Bırakıp gittiğiniz her neyse size kattıklarıyla başlarsınız yeni olana

Zamansızdır vedalar ama tam zamanıdır bazı başlangıçlara...

Bu veda metni de neyin nesi diyebilirsiniz!

Veda yazısı yazınca illa benimle alakalı bir şey olduğunu düşünmeyin…

Bu veda yazısı bu dünyadan veda edemeden giden, yada veda edecek zamanı bile bulamayan tüm canlıların veda yazısıdır.

Anne karnından ölen bebeklerden tutunda, o canlıyı dünyaya getirmeye çalışırken, bir canlıya can vermeye çalışırken veda edemeyen annelerin veda yazıdır.

Ne demiştik her veda bir ölüm ve hüzün değil her veda yeni bir başlangıçtır aslında...