Perşembe Hadisimiz

İbni Ömer radıyallahu anhümâ şöyle dedi:
Resûlullah sallallahu aleyhi ve sellem, Kur’ân-ı Kerîm ile düşman diyarına yolculuk yapmayı yasakladı.  
(Buhârî, Cihâd 129; Müslim, İmâre 92-94. Ayrıca bk. Ebû Dâvûd, Cihâd 81; İbni Mâce, Cihâd 45)

Açıklamalar:

Bilindiği gibi Kur’ân-ı Kerîm, Resûl-i Ekrem Efendimiz’in sağlığında iki kapak arasında toplanıp bugün elimizde bulunan şekliyle “mushaf” haline getirilmemişti. Çünkü Kur’an’ın nüzûlü Efendimiz’in hayatının son demlerine kadar devam etti. Onu iki kapak arasında toplayıp bugünkü şekliyle Mushaf haline getiren Hz. Ebû Bekir oldu. Peygamber Efendimiz zamanında Kur’an’ın çeşitli sûre ve âyetleri yazılı olarak sahâbe-i kirâmın ellerinde bulunuyor, onu ezberliyorlar ve ona verdikleri üstün değer sebebiyle bu yazılı metinleri  kıymetli birer hazine gibi beraberlerinde taşıyorlardı. Fakat herkesin elinde bulunan yazılı metinler, farklı sûrelerden ibaretti. İşte böyle bir zamanda müslümanlar dâr-ı harp denilen düşman diyarlarına giderken, ellerindeki Kur’an sûre ve âyetleri kâfirlerin eline geçip imhâ edilebilir, bir başkasında aynısı yoksa tamamen kaybolabilir veya müşrikler ona karşı hürmetsizlik ve saygısızlık gösterirler diye Kur’an ile küfür diyarına gidilmesi yasaklanmıştır. Bu sebepleri göz önüne alan bazı İslâm âlimleri, Kur’an ile küfür diyarına gitme yasağının o dönemle sınırlı olduğu kanaatini taşımaktadırlar. Bazı âlimler ise bu yasağın süreklilik arzettiğini, sade-ce düşmanına galip gelmiş İslâm ordusu küfür diyarına girerken Kur’an’ın kaybolma veya hakarete uğrama korkusu olmadığı için, Kur’an ile oraya gire-bileceğini söylerler. İmam Ebû Hanîfe ve Buhârî gibi âlimler, tahkir edil-mesi endişesi olmayan küfür diyarlarına Kur’an’ın götürülebileceği görüşündedirler. İmam Mâlik ve bir grup Şâfiî âlime göre ise küfür diyarına Kur’an götürmek mutlak olarak yasaktır. Olaya günümüz gerçekleri ve hayatın gelişen şartları açısından bakılınca, Ebû Hanîfe ve benzeri âlimlerin görüşlerinin İslâmî tebliğ açısından ne kadar isabetli olduğu anlaşılır. Çünkü yeryüzünün neredeyse her ülkesinde yaşayan müslümanların oraya götürdükleri belki yegâne kitap Kur’ân-ı Kerîm’dir.

Hadisten Öğrendiklerimiz

1. İslâm’ın ilk yıllarında Kur’ân-ı Kerîm’i düşman eline geçip imhâ edilir ve saygısızlık yapılıp hakarete uğrar endişesiyle küfür diya-rına götürmek yasaklanmıştı.

2. Aynı endişelerin olduğu hal-lerde bu yasak hükmü devamlılık arzeder.

3. Kur’an’a saygısızlık yapılmayacağı ve hakarete uğramaya-cağı kesin olan küfür diyarlarına Kur’an’ın götürülmesinde bir sakınca yoktur.

4. Kurân-ı Kerîm, İslâmî tebliğin temeli olduğuna göre, onu her yere ulaştırmak müslümanların görevi olmalıdır.