Hepimiz okuyoruz. Çocuklarımızı okutuyoruz. İlim öğrenmek için okuyoruz. Din öğrenmek için okuyoruz. Sanat için okuyoruz. Hayatımızı kazanmak için okuyoruz. Bir şekilde okumanın içindeyiz.

İnsanı yaratanın da, insana gönderdiği mesajındaki ilk kelimesi oku. Okuma eylemi yaratan için çok önemli olmalı ki devamında gelen cümleler, kimin adına ve nasıl olması gerektiği ile ilgili bilgileri içerir. Ayrıca tüm bunların yanında birde bir bilgi verilir. Okuyacak olanın kim olduğu ile ilgili...

Yani, insanın yaratılış hamurunun ne olduğu, kendini, hayatını, etrafında olanları, çevresini velhasıl tüm nefes alışveriş esnasında geçen ömrünü, hayatı, tabiatı, zamanı nasıl okumalı, oku emriyle nasıl yaşamalı, Kur’an’ın ilk ayetlerinden öğreniyoruz.

Bu günümüzdeki özellikle deprem felaketine bu niyetle bakacak olursak, herkesin okuması kendi penceresinden gördükleri kadar. Halkın, devletin, muhalefetin, ilim insanlarının, akademisyenlerin, ekonomistlerin, stratejistlerin, her biri kendi bulunduğu konuma göre depremi okumaya çalışıyor.

Tüm bunlar bir zenginlik olduğu kadar, aynı zamanda kargaşa da oluşturur. O halde, eğer bir olayı okuma eylemine girişilecekse, tüm pencerelerden, görünene kulak vererek kapsamlı bir okuma yapmak, yani bilgisayardaki gibi çoklu pencere açmak gerekir.

Şimdi kimiz onu bilme zamanı. İlgi ve sevgi hamurundan oluşan insansak önce yaraları sarma, sevgimizi gösterme, ilgimizi alakamızı aktarma zamanı. Sonrasında, yanlışlar anlatılsın, yapılması gereken doğrular belirtilsin, sorumlular hesap versin, yeniden yapılanma oluşturulsun, aynı hatalara düşmemek için yapılanmalara, çalışmalara gidilsin...