Dün darbenin önlenmesi için gereken üç ayağın kesilmesini anlatmaya çalışmıştım. Bu ayaklardan siyaset ayağının üzerine hiç kimsenin basmadığını da belirtmiştim.

Artık bu işin şahsi ve siyasi beklentileri aşan bir tarafı olduğunu sanırım herkes kabul ediyordur. Yani artık olaya topyekun bir ülke olarak bakmaktayız. Şucu-bucu olarak değil. O zaman alınan bazı kararların da sorgulanması gereklidir. Bunlardan birisi olan darbenin siyasi ayağı konusunda neden bir şey yapılmadığı konusunu dün belirtmiştim.

Sorgulanması gereken çok önemli bir konu var ki, YAŞ kararları…

YAŞ kararlarına bakınca Genelkurmay Başkanının, Kuvvet Komutanlarının aynı yerlerinde kalmaları büyük bir handikap değil midir?

Ordu üst kademesinin, bu darbe girişimi sonucunda bir yara aldığı ve zayıf duruma düştüğü kesindir. Eğer Cumhurbaşkanı “ordu üst kademesinin zafiyetini yakaladım, bundan yararlanarak ordudaki istediğim düzenlemeleri bunlara yaptırtırım” hesabıyla bu kadroyla devam etmeyi düşünmüşse bu yanlış bir hesaptır. Kesinlikle bu hesabın ülkenin geleceğiyle ilgili bir katkısı olmaz. Ve biliyorsunuz bizim bir atasözümüz vardır: Yanlış hesap Bağdat’tan döner” denir. Sonradan böyle basit hesaplarla Bağdat’tan geri dönmeyi sanırım kimse istemez.

Darbe girişiminin başından beri istihbarat zafiyetinden bahseden Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın halihazırda İstihbarat Müsteşarı hakkında da bir girişimde bulunmuş olmaması ilginç bir tercih değil midir?

Bu söylediğim tespitleri acelecilik olarak falan algılamayın. Yani FETÖ’nün yeraltına çekilmeden ve Avrupa’da politik ortamlarda başımıza bela olmadan önce bu işlemlerin de yapılması gereklidir.

Kamu vicdanında gerek MİT Müsteşarı, gerek Kuvvet Komutanları ve gerekse de Genelkurmay Başkanı çok güvenilir bir yere oturtulabilmiş değildir. Böyle hassas bir dönemde, “acaba”larla Devlet yönetmek kolay olmadığı gibi yararlı da değildir.

Eğer bundan sonra ki dönemde gerek iç terörle gerekse dış terörle uğraşacaksak güçlü olmanın ve kamu vicdanının da güçlü olmasının önemi çok büyüktür.

Bu güçten kastım da sadece silahlı kuvvetlerimizin gücü değil aynı zamanda uluslar arası ilişkilerdeki gücümüz de olmalıdır.

Uluslar arası arenadaki gücümüz de işte içerde ve dışarıda vereceğimiz olumlu kararlarla olacaktır. İcraat yaparken alınan kararlar isabetli olursa bundan sonra ki Devlet yönetiminde de isabetli mevziler kazanmış oluruz.