Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan bilindiği üzere ABD’ye gitti. Ve orada yaşananlardan kendilerine prim çıkaranları şaşkınlıkla izledik. 
Cumhurbaşkanının isminin ne olduğu önemli değildir. Türkiye Cumhuriyeti’nin Cumhurbaşkanıdır ve ABD’ye ziyarete gitmiştir. Orada Türkiye Cumhuriyeti adına görüşmelerde bulunmaktadır. Burada oluşan herhangi bir kötü tepki Cumhurbaşkanının şahsına değil, temsil ettiği Türkiye Cumhuriyeti Cumhurbaşkanlığı Makamınadır. Dolayısıyla burada oluşacak kötü bir tepki herhangi bir Türk vatandaşını veya Türk’ü mutlu etmez. 
Yani sosyal medyadaki paylaşımlara bakıyorum veya bazı gazetelerdeki haberlere bakıyorum “Obama, Erdoğan’ı fırçalamış”. 
Böyle bir şey olabilir mi? Bir Türk vatandaşı olarak bundan memnuniyet elde edilebilir mi? Beğenirsiniz beğenmezsiniz; seversiniz, sevmezsiniz; muhalefet olursunuz, olmazsınız sonuçta bizim Cumhurbaşkanımızdır ve muhaliflik mücadelesini Türkiye’de verebilir ama Türkiye dışında sonuna kadar destekleyebilmelidir.
Aksi halde işte şimdilerde olduğu gibi “akım derken b.kum” diyen bir muhalefet anlayışı ortaya çıkabilir.
Bakın, CHP Tunceli Milletvekili Gürsel Erol geçtiğimiz günlerde bir açıklama yapıyor: "Şehit sayılarımızın rakamını az tutuyorlar ki toplumda bir tepki gelişmesin. PKK terör örgütü üyelerinin sayısını da yüksek tutuyorlar ki, terörle mücadelede başarılı oldukları konusunda kamuoyunda bir algı yaratsınlar. Orada açıklanan rakamlar hem şehitlerimiz açısından hem de terör örgütü mensupları açısından doğru değil” diyor.
Yani ne demek bu özetle; “aslında terörle mücadelede Hükümet başarılı değil” demek. 
El insaf! 
Terörle mücadele, Hükümetin olduğu kadar, muhalefetin de sorunudur. Hatta bunların olduğu kadar vatandaşın da sorunudur. Terörle mücadeleyi sadece Hükümet nezdinde bir faaliyetmiş gibi düşünmek ne büyük aymazlıktır. Yani Hükümet bu işten başarısız çıkarsa bundan muhalefet olarak prim mi kazanılacaktır?
Bu muhalefet anlayışını bırakmalıdır. Muhalefet ülke menfaatleri adına muhalefetini muhakkak ki yapmalıdır. Ama yine ülke menfaatleri adına gerektiği yerde iktidarla da birleşebilmelidir. 
Aksi halde içerisinde bulunduğumuz kayığın altını delmek, kayıktaki herkesin suya batmasını sağlar.