Yine koskoca 1 yılı geride bıraktık. Umutla yeni bir sayfa açtık yeni yılla birlikte. Yine yeni bir yıldan beklentilerimizi sıraladık. Bakalım neler olacak. Hayırlısı olsun…

Günler birbirini kovalıyor, yıllar gelip, geçiyor. Sonuçta, öyle ya da böyle, sevinciyle, hüznüyle bir yıl daha geçti, bitti. Ömür duvarımızdan bir tuğla daha eksildi. 2021’de gerçekleşmeyen hayallerimiz, 2022’ye kaldı.

İnsanlık için adeta bir dram yılı olan 2020 yılını geride bırakırken, “Artık bitse de kurtulsak” diye düşünmüştük. 2021 için saniyeleri sayarken yeni yıla “Hoş gel” demiştik. 2021’e ilişkin umutlarımızı içeren düşüncelerimi anlattığımda aslında hiçbir şeyin değişmediğini gördüm. Pek çok insanın da benim gibi düşündüğünü görüyorum. ‘Felaketler yılı 2020’ kaldığı yerden devam etti. 2020 bizi güldürmediği gibi 2021 de güldürmedi. Yine mutlu değiliz, huzurlu değiliz, güvende değiliz…

‘İnsanı insan yapan umutlarıdır, insan umutsuz yaşayamaz’ gibi sözlere katılıyorum. Her zaman bir umut vardır düşüncesinden hareketle yeni yıldan beklentilerimi, taleplerimi sıralayacağım. Doğaya karşı duyarlılığın arttığı, kaynakların israf edilmediği, çevreye saygının arttığı, kimsenin aç, açıkta kalmadığı bir yıl diliyorum. Çok şey mi istiyorum, istekleri minimize etmek mi gerekir? Yok, hayır. Dilemek de parayla değil ya. Umut ediyoruz. Hatta diyorum ki; şiddet hadiseleri gerçekleşmesin, basın özgür olsun. Herkes birbirine hoşgörülü olsun…

Bu duygu ve düşüncelerle herkese iyi yıllar diliyorum, her şey gönlünüzce olsun.