Bir İstanbul çığlığı atıyordu kitap sözcükleri,

Bir vapur sesi duyuluyordu kelimelerden..

Her kalabalık kelimesi İstanbul’u çağrıştırmak istiyordu,

Her aşk hikayesi de İstanbul’da başlamak istiyordu..

Belki bir alaçatı sokaklarında vardı aşkın kokusu,

Belki de bir Maraş kaldırımlarında..

Her şehirde binbir aşk hikayesi,

Ya başlıyordu ya yok oluyordu,

Ama en çok aşk İstanbul’a yakışıyordu.

Her roman uğramalı Kız Kulesine,

Her roman geçmeli Galata’dan,

Her deniz kenarında haykırmalı sevdası olan,

Ve her özleyen bahçesinde huzuru bulmalı Sultanahmet’in.

Dileklerini tek tek sıralarken iki yıldız arasına,

Oturmalısın gecenin esintisinde Boğaz’ın kenarında,

Ve eğer hatırlamak istiyorsan an’larını, hayallerini,

Takılmalı dilin gitarın sesiyle söylenen şarkıya..

Bir yudum çay içerken yalnızsan bile,

Bil ki;

İstanbul dinler seni,

Ve sen anlatma;

İstanbul anlar seni..