—Şu kadar yıl çalışıp çabaladım. Hepsinde de başarılı oldum sayılır. Bunca yıl tecrübe edindim. Bu tecrübelerimi taçlandırmak istiyorum. Bana ne önerirsin, hangi alanda boy göstereyim?

—Tecrübelerin hangi yönde ise o alana yönel. Hangisinde daha iyisin?

—Hepsinde.

—Özelliklerinden biraz bahsedebilir misin?

—İyi bir laf cambazıyım. Dilim her tarafa döner. İyi bir hatibim. Kavgacıyım. Saldırır ve iyi savunma yaparım. Bugüne kadar kimse beni yenemedi. En beğendiğim yönüm, insanları ikna kabiliyetim var. Kitleleri ardımdan sürükleyecek kadar Allah vergisi lider özelliğim var. Nabza göre şerbet veririm. Konuşmayı çok severim.

—Dini yönün nasıl?

—Mükemmel. Tüm referanslarım dindir. İyi Kur’an okurum. Bildiğim baya ayet ve hadis var. Neden sordun?

—Referans aldığın bu dini sosyal, siyasi ve ekonomi alanında kullanabilir misin?

—Bu tam benim işim. Neden sordun?

—O zaman siyasete atılmalısın. Çünkü bu vizyonunla bu alan tam sana göre.

—Ama çok parti var. Çoğu da tabela partisi hüviyetinde. Büyükler ise bir kliği temsil ediyor. Buradan bana ekmek çıkar mı?

—Çıkar hem de çok çıkar. Bir ömür boyu buradan ekmek yersin. Dini yönün nasıl diye ondan sordum.

—Beni bu durumda hangi parti kabul eder?

—Bir partiye girmene gerek yok. Kendin bir parti kur.

—Başarılı olur muyum?

—Yüzde 100

—Nasıl olacak bu?

—Bildiğin dini siyasete sokacaksın. İki sözünün biri din, iman, ahlak, maneviyat, Kur’an, ayet, hadis, nass, Allah, peygamber olacak. Slogan ve hamaseti hiç elinden bırakmayacaksın.

—Ne işe yarayacak bu?

—Bu halk bu tür söylemlere bayılır. Bir de dini eğitime ağırlık ver. Camiler aç, halkın arasına gir, ara sıra Kur’an oku. Bazı sembolleri ağzından hiç düşürme. Tüm dertlerin çözümünde dini referans göster. Karşı çıkan ya da cevap veren olursa onları din düşmanı ilan et. Kurduğun bu parti kısa zamanda iktidara gelir ve iktidarı elinden kimse alamaz. Böylece sen de tecrübelerini taçlandırmış olursun.

—Çok teşekkür ediyorum.