Mevsimsel depresyon yaşıyorum galiba bu ara. İşin ehli bir dostum ile sohbet ederken ayaküstü bir ‘seans’ yaptık. Şöyle bir muhabbet oldu; “-Seni sanki biraz sinirli görüyorum, nedir bunun sebebi? +Sinir olmadan olur mu? Yazıyoruz, çiziyoruz ama zihnime adeta gelip konarak ‘şu konuda yazsan olur’ diyen kuş bu aralar uğramıyor. Benim sorunum ne sence dostum? -İncinmişsin…”

Yazıları takip edenler bilir, daldan dala atlamayı sevmem ama önce bir mevzuya değinip, ardından bu ‘incinme’ konusuna geleceğim. Konya’da çiftçilerimizin uzunca bir süredir ovaya su istediklerini sağır sultan bile duymuştur. Su gelirdi, gelmezdi, projeler yapılıyordu, bilmem neydi derken bu yıl kuraklık oldu, çiftçinin su sorunu daha görünür oldu. Üretici daha da dayanamadı herkesin bildiği eylemi yaptı. Bu eylem tartışma konusu oldu; şöyle olmalıydı, böyle etmeliydi, üreticiyi provoke ettiler falan, bunu doğru bulmuyoruz ya da doğru buluyoruz diyenler gündemi meşgul etti. İsim vermeyeceğim, çünkü duyduğum bir şeyi sizlerle paylaşıyorum; bazı bürokratlar, basına bitmemiş projeleri bitmiş gibi anlatıyormuş. Ayrıca daha büyük bir şey söyleyeyim; yatırımlar, projeler masaya yatırılıyor diyen bazı isimler ovaya ivedilikle su getirilmesi konusunda ısrarcı davranan üreticiler için, “Popülist söylemlerle hareket ediyorlar. Üreticilerimiz provokasyonlara gelmemeli. Bu işi yapacak gücümüz var ama bu işin maliyeti de göz ardı edilmemeli” diyormuş. Şöyle yanıtlamış olayım; Bir gün memleketin birinde bir hocaya sormuşlar, “Hocam, padişahımız efendimiz mi büyük, yoksa çiftçi mi?” diye. Hoca direkt, “Çiftçi büyüktür elbet. Çünkü çiftçi buğday yetiştirip vermezse padişah acından ölür” demiş…

Şimdi, gelelim incinme mevzusuna. Sonbahar ve kış aylarında azalan güneş ışığı seviyesi, vücudumuzun biyolojik saati bozulabiliyormuş. Bu durum da depresif belirtilere neden olabilmekte imiş edindiğim bilgilere göre. Bundan dolayı inciniyormuşuz.  Peki, ne zaman bitiyormuş bu hadise? Sonbaharda başlayıp yaz aylarının ilk günlerine kadar sürebiliyormuş. Yani kış boyu bir depresyon hali olabilir insanlarda. O yüzden bizim Konya tabiriyle, he deyin, altına kürüyüverin. Alttan alın.

Hadi o tamam da, gün boyu depresif hissetmeyi, düşük enerjiyi, isteksizliği, ilgi kaybını ve odaklanma zorluğunu nasıl halledeceğiz? Bazı insanlar bu dönemde ölüm veya intihar gibi düşüncelere sahip olabiliyor ki bunu sosyal medya başta olmak üzere birçok yerde görüyoruz. Öte yandan mutsuz, değersiz ve suçlu hissedilen bir dönem bu dönem. Ne yapmak lazımmış ona da bir baktım. Bir cümleyle ondan da bahsedeyim zira köşede yerim de kalmadı. İlaç tedavisi, ışık tedavisi, bilişsel-davranışçı terapi gibi yöntemler uygulanabiliyormuş. Yaza kadar vakit çok belki tekrar bu konuya değinebilirim duruma göre. Şimdilik bu kadar.

Esenlikler.