Hepimiz şu konuda hemfikirizdir herhalde; Küreselleşme, insanlığı maddi ve manevi olarak yozlaştırdı. Kapitalizm, kendi ürettiğini tüketmeye mahkum etti adeta insanları. Şu veya bu araçla bunu yapmayı başardı.

Tek tipleştik. Kültürümüz yozlaştı. Gidişat böyle sürerse bölgesel ve ulusal kültür tamamen yok olacak. Değerlerimizi unutuyoruz. Buraya kadar yazdıklarımı birçok meslektaşım yazmış, çevrenizden birçok insan söylemiştir. Hepimiz lokomotifin katarı olmuş gidiyoruz, “Doğru yönde mi gidiyoruz?” diye sorgulayan yok.

Engelliler Haftası’ndayız. Engelliler ile ilgili bizim kültürel kodlarımız böyle böyle, bizim kültürümüzde şu şu var diye laf kalabalığı yapmak istemiyorum.

Mevzuya Konya tarafından bakacak olursak; engellilere yönelik güzel çalışmalar, projeler var. Yeterlidir, değildir takdir sizin.

Ülke geneline baktığımızda ise ben şunu görüyorum; Engelliler Haftası’nda engellilerin gönlü hoş ediliyor. Bakın ‘hoş ediliyor’ diyorum. Şimdi bunu dediğim zaman iktidar kanadından, “Geçmişte engellilerin durumu şöyleydi, böyleydi. Engelli istihdamını arttırdık, eğittik” vesaire gibi şeyler söyleniyor. Tamam da her dönemi kendi şartlarına göre değerlendirmek lazım. Hizmet noktasında, “Biz bu kadar yaptık, daha da yapmayız” diyemezsiniz. Daha iyisini yapmak zorundasınız.

Engelliler Haftası çoğu yerde, çoğu zaman paylaşılan bir mesajla geçiyor. Kimileri, engellileri ziyaret ederek çiçek, çikolata veriyor.

Bazı başkanlar var; normalde randevu alıp görüşemezsin bile ama Engelliler Haftası gelince engellileri makamlarda ağırlıyorlar. “Sizi unutmadık, sorunlarınızın üzerine çalışıyoruz” diyorlar. Peki, Engelliler Haftası bitince ne oluyor? Sorunlarıyla baş başa kalıyorlar…

AK Parti iktidarı döneminde gerçekten birçok engel kaldırıldı. Bunu inkar edemeyiz. Ancak sorunlar bitmedi. Mesela basit bir şey söyleyeyim; gittiğiniz yerlerde bir bakın bakalım o şehirde, o binada engelliler için fiziki koşullar yeterli mi değil mi diye. Çoğu yerde bu anlamda aksaklık var.

Engelliler daha çok değer ve saygı istiyor. Onların insanca bir yaşam dileklerini çok görmememiz lazım.