—MEB'de şube müdürü olmak istiyorum.

—Bunun için sınava girmen gerekli.

—Girdim hem de iki sefer. Ama başarılı olmadım. Yazılıyı bile geçemedim. 

—O zaman ısrar etme. Olamazsın.

—Yok mu bunun bir yolu? Çok istiyorum. 

—Var aslında.

—Nedir o?

—Gördüğüm kadarıyla geniş bir çevren var.

—Olduğunda?

—Onları devreye koyacaksın.

—Ama sınav var diyorsun?

—Sınav; gücü, kuvveti ve çevresi olmayan zayıflar içindir.

—Şöyle şunun sırrını…

—Çevreni devreye sokarak bir ilçeye milli eğitim müdürü olarak atanacaksın. Çünkü bu ülkede milli eğitim müdürü olmak şube müdürü olmaktan daha kolaydır. Yeter ki çevren olsun. 

—Sonra?

—Orada biraz görev yapacaksın.

—Sonra?

—Amirlerine gelip gidip -bunu çevren de yapabilir- ben ne olacağım? Önemli ve verimli yıllarım hep ilçede mi geçecek? Kaç yıldır bu görevi yaparak davama hizmet ediyorum. Bedelse bedel ödedim. Çocuklarım da büyüdü. Git-gel de olmuyor… Böyle olmayacak. Ben ayrılmak istiyorum. Yalnız en verimli çağımda ayrılmak da istemiyorum. Edindiğim tecrübe ve birikimimi devletime hizmet ederek devam ettirmek istiyorum diyeceksin. Bunu gelip gittikçe alttan alta yapacaksın. 

—Beğenmiyorsan istifa et derlerse...

—Demezler. Çünkü sen onların taşradaki eli ayağısın. Haydi vazgeçtin. Onlar da bunu kabul ettiler. Onlar geniş çevrene ne diyecekler? Buna cesaret edemezler.

—Ama ben şube müdürlüğü istemiştim. Sen bana ilçe milli eğitim müdürlüğü öneriyorsun.

— Az sabır. Dokuz ay nasıl bekledin?

—Pardon, buyur.

—Şimdi sen uzak ya da yakın bir ilçede ilçe MEM müdürü olarak görev yaptın değil mi?

—Evet.

—İşte bundan sonra amirlerinle iyi geçinmenin ve geniş çevreye sahip olmanın meyvelerini toplayacaksın.

—Nasıl? Ben hala taşrada ilçe müdürüyüm.

—Bundan sonra işi kılıfına uydurmak için prosedürü uygulayacaksın. Vereceksin bir dilekçe. Dilekçende emsal veya bir alt görev istiyorum diyeceksin. Bunu yani içerikte neler yazacağını amirlerin iyi bilir.

—Sonra?

—Sonrası ihya oldun demektir. Yani senin için 76.maddeyi işletecekler.

—Kim yapacak bunu?

—Çevren, amirlerin... 

—Hızlan biraz.

—Çevren siyasileri devreye sokacak. Siyasiler bakana ulaşacak. Bakan da 657 sayılı DMK'nin 76.maddesinin kendisine verdiği yetkisini kullanarak seni merkezdeki boş şube müdürlüklerinden birine atayacak.

—Bu kadar kolay mı? Ama ben şube müdürlüğü sınavlarını kazanamamıştım.

—Sen hala orada mısın? Şube müdürü oldun, haberin yok. Git odana. Hayırlı olsun çiçekleri gelmiştir bile.

—Oh be şükür! Bu, en büyük hayalimdi.

—Burada bir sorun olacak ama kafana takma. Olur, böyle mide bulandıran şeyler. Bunlara hazmedeceksin.

—Beni şube müdürlüğünden mi alacaklar?

—Ne alaka. 76.maddeden atandığın için kimse sana bir şey yapamaz.

—O zaman ne?

—Sınavsız atandığın bu şube müdürlüğüne, orada gözü olanlar seni çekemeyecekler. Seni ve seni atayanları eleştirecekler. Varsın eleştirsinler, varsın konuşsunlar. Haksızlık bu desinler.

—Haksızlık nerede burada? Anlamış değilim.

—Efendim şöyle: Taşrada sınavla atanmış şube müdürleri var. Hani senin girip de kazanamadığın sınav. İşte onlar 6.5.4.3.2.bölgelerde yıllardır görev yapıyorlar. En büyük hayalleri diğer bölgeleri bitirip merkez ilçede şube müdürü olarak çalışmaktır. Sen ve senin gibi çevresi genişler bu boş kadroları hülle yoluyla sınavsız doldurunca, onlar merkeze gelemiyorlar. Tüm mesele budur.

—Bu bir mesele değil ki... Kim dedi onlara sınava girin kazanın diye. Üstelik ben o sınavlılara müdürlük yaptım. Ayrıca sınav her şey değildir. Keşke sınava hazırlanacaklarına, bu eforlarını geniş çevre edinmeye ayırsalarmış. Hâsılı, onlar çevresizliklerine yansınlar.

—Son sözün bu mu?

—Bu.

—Böyle bir koltukta yani başkasının hakkı olan bir koltuğa oturunca vicdanın rahat edecek mi?

—Hem de hiç olmadığı kadar. Altta kalanın canı çıksın.

—O zaman hayırlı olsun. Gönül huzuru içinde o koltuğa oturabilirsin.

—Sağ ol da bir şey daha soracağım. Bu 76.madde nasıl bir madde ki gökte aradığımı yerde buldum?

—Bu madde, ben yaptım oldu maddesidir. Hak etmeyenlerin, hak edenlerin hakkını gasp ettiği maddedir. Sınavla öğrenci alan okulda boş kontenjan oluşunca sınavı kazanamamışlardan sınavsız öğrenci almak gibidir.

—Yani kötü bir madde, öyle mi?

—Maddede kötülük yok. İçin rahat olsun. Zira senin ve sana teşne olanların kötülükle işi olmaz. Esas kötülük, o maddeyi hoyratça kullanan insanlardadır.

—Anladım ama alacağın yok tıpkı hak edenlerin alacağının olmadığı gibi. Müsaadenle.

—Nereye, hayırdır?

—Namaz geçiyor. Namazımı kılacağım. 

—Allah kabul etsin. Üzerine iyi gider.