Camiler;

Müslümanların ibadetgahıdır.

Allah'ın evidir.

Herkese açık olan yerlerdir. (İster dini hassasiyeti güçlü olsun ister zayıf olsun ister beş vakit namazı buralarda cemaatle kılsın ister arada bir uğrasın ister haftada ister yılda iki defa gelsin ister dine, camiye mesafeli olsun ister günahkar ister inancı zayıf olsun.)

Amme hizmeti gören yerlerdir.

Kimsenin özel mülkü değildir.

Kimsenin arka bahçesi değildir.

Kimsenin çiftliği değildir.

Kimsenin istediği şekilde borusunu öttüreceği yer değildir.

İsteyenin istediği şekilde konuşacağı yerler değildir.

Bin düşünüp bir konuşulacak yerlerdir.

Ayrılığa, ayrımcılığa ve nizaya yer yoktur. Birleştirici ve toparlayıcı bir üslup kullanılır.

Edeple girilir, edeple durulur, edeple konuşulur, edeple çıkılır.

Kürsü ve minberinde kimseye parmak sallanmaz.

Doğru din anlatılır.

Hurafeye yer verilmez.

Gizeme yer yoktur.

Ayakları yere basan din güzel bir üslupla anlatılır.

Müslümanların ve insanlığın ortak değerlerine değinilir.

Bir konuda Müslümanın nasıl tavır alacağına dair yol gösterilir.

İnsanlığın ve Müslümanların derdiyle dertlenilir.

Oraya siyaset girmez, orada partizanlık yapılmaz.

Güzel, nazik ve tatlı dil kullanılır.

Kürsülerinde şov yapılmaz, hamaset ve slogana yer yoktur.

Yerinde ve doğru kıyas yapılır.

Buralar dilencilik merkezi haline getirilemez. Resmi dilencilik yapılmaz.

Camiye gelen cemaat müşteri gibi görülmez.

Camide meclisten dışarı değil, meclisten içeri konuşulur.

Hutbe ve vaaz konuları belirli gün ve haftalardan ibaret değildir. Müslümanların derdi ve sorunları dile getirilir. Çözüme dair öneriler sunulur.