Yazının zerafeti "Hüsnü Hat Sanatı"

Hüsnü hat, güzel yazı demektir. İslam sanatları içinde önemli bir yer tutmaktadır. Nabat kavmine dayanan Arap yazısı Kur'an ayetlerinin ve Hadislerin doğru tespiti için geliştirilmiş, nokta ve hareke işaretleriyle bezenmiştir.

10. yüzyılda İslamiyet Orta Asya'da hızla yayılınca Türkler de Arap yazısını kullanmaya başlamış, el yazma kitaplarda, mimari anıtların bezemesinde hat sanatını kullanmaya başlamışlardır. Selçuklu Dönemi'nde daha ziyade Kufi ve sülüs hatlar kullanılmıştır. Selçukluların hat sanatına önem verdiklerini tarihi kaynaklardan öğreniyoruz. Konya'da ünlü vezir Sahip Ata, zamanında bir hat ve nakışhane kurduğunu kaydeder.

Konya hat sanatı bakımından çok zengin bir birikime sahiptir. Mimari yapılarda çini mozaik olarak medrese, cami ve mescitlerin mihrap ve kubbelerinde; taş oyma olarak taç kapılarında çok güzel hat örnekleri vardır. Sahip Ata'nın yaptırdığı İnce Minareli Medrese'nin taç kapısındaki kalın sülüs yazı şeritleri, Sahip Ata Camii taç kapısı yazıları mimarideki uygulamalarıdır.

Osmanlı Dönemi’nde Konya medreselerinden birçok hattat yetişmiştir. Başaralı Zade İbrahim Hakkı Efendi, Alaiyeli Hacı Abdülgani Vehbi Efendi, Ebubekir Raşit Efendi bunlardan bazılarıdır.

Cumhuriyet'in ilk yıllarında gerileyen hat sanatı günümüzde büyük bir gelişme içindedir. Bağımsız hattatların yanı sıra Güzel Sanatlar Fakültesinde yetişenler önemli başarılar göstermektedir.